.
HISTORIA
SZKAPLERZA
Szkaplerz karmelitański jest ściśle związany z
historią i duchowością zakonu karmelitańskiego.
Według tradycji Matka Boża objawiła się św.
Szymonowi Stockowi, generałowi Zakonu, w nocy z 15 na 16
lipca 1251r. i powiedziała: "Przyjmij,
najmilszy synu, Szkaplerz twojego zakonu. Kto
w nim umrze, nie dozna ognia piekielnego.
Oto przywilej dla ciebie i wszystkich karmelitów".
Przywileje i łaski Szkaplerza św. były potwierdzone
wielokrotnie przez papieży. Potwierdzili je: Klemens VII
(bullą z 12 sierpnia 1530r.), Pius V, Grzegorz XIII,
Paweł V, Klemens X, a nabożeństwo szkaplerzne polecali
wiernym: Pius XI, Pius XII (1951r.), Paweł VI, Jan
Paweł II (2001r.).
"Szkaplerz w istocie jest "habitem".
Ten, kto go przyjmuje, zostaje włączony w mniej lub
bardziej ścisłym stopniu do zakonu karmelitańskiego,
poświęconego służbie Matki Najświętszej, aby
doświadczać słodkiej i macierzyńskiej obecności
Maryi w codziennym trudzie przyoblekania się w Jezusa
Chrystusa" (bł. Jan Paweł II). Serce nabożeństwa szkaplerznego
stanowi oddanie się Maryi, poświęcenie się na Jej
służbę, pamięć o Niej, życie w zjednoczeniu z Nią,
upodobnienie do Niej i naśladowanie Jej cnót.

DUCHOWE ZNACZENIE SZKAPLERZA
Szkaplerz jest
"szatą Maryi", znakiem pokuty i nawrócenia.
Kto przyjmuje Szkaplerz św., wyrzeka się złego ducha,
odnawia przyrzeczenia chrztu św. i oddaje się Maryi
jako Jej dziecko. Kto przyjmuje Szkaplerz, przyjmuje -
jak św. Jan Apostoł pod krzyżem - Maryję do siebie,
by żyć w zjednoczeniu z Nią i Jej służyć.
Szkaplerz oznacza
poświęcenie się Niepokalanemu Sercu Maryi i
naśladowanie Jej cnót, szczególnie
cnoty czystości i pokory. "Niech wszyscy noszący
Szkaplerz św. który jest pamiątką otrzymaną od Matki
Bożej, widzą w nim oznakę poświęcenia się
Niepokalanemu Sercu Dziewicy" (bł. Jan Paweł II).
Szkaplerz oznacza
przymierze przyjaźni z Maryją, w
którym Ona zobowiązuje się dopomóc nam do zbawienia i
uświęcenia, a my zobowiązujemy się do Jej
naśladowania, służenia Jej i rozszerzania Jej czci.
Szkaplerz oznacza habit
Zakonu poświęconego służbie i czci Matki Bożej.
Przyjmując Szkaplerz, pragniemy odtąd żyć tym samym
duchem Karmelu, pełnić tę samą misję i żyć w
zjednoczeniu z Maryją, dla Maryi, przez Maryję i w
Maryi.
OBIETNICE SZKAPLERZNE
Cała maryjna tradycja Karmelu wiąże ze Szkaplerzem
św. dwie wielkie obietnice Maryi i dwie łaski, które z
nich wypływają:
- "Kto w nim
umrze, nie dozna ognia piekielnego"
(słowa Matki Bożej wypowiedziane do św.
Szymona). Maryja tym samym obiecuje wszystkim
odzianym Szkaplerzem św. pomoc na drodze
zbawienia.
.
- Wybawienie z
czyśćca w pierwszą sobotę po naszej śmierci.
Jest to tak zwany przywilej sobotni. Matka Boża
zapewniła rychłe wybawienie z czyśćca (bulla
papieża Jana XXII, 1322r.) tym, którzy nosząc
Szkaplerz, zachowają czystość według stanu i
wierność modlitwie: "Ja,
Matka, w pierwszą sobotę po ich śmierci
miłościwie przyjdę do nich i ilu ich zastanę
w czyśćcu, uwolnię i zaprowadzę ich na
świętą górę żywota wiecznego".
Maryja tym samym obiecuje wszystkim odzianym
Szkaplerzem pomoc na drodze uświęcenia.
.
- Pomoc i obrona w
niebezpieczeństwach duszy i ciała.
Maryja obiecuje wspierać nas na drodze
naśladowania Chrystusa, a zwłaszcza w godzinę
naszej śmierci, oraz pomóc nam w ostatecznej
walce o wieczne zbawienie.
.
- Uczestnictwo w
dobrach duchowych całego zakonu
karmelitańskiego za życia i po śmierci
(w Mszach św., pokutach i modlitwie, odpustach i
ofiarach), gdyż Matka i Królowa Karmelu
jednoczy z sobą w jedną rodzinę tych, którzy
przyjmują Szkaplerz święty.
ZOBOWIĄZANIA
SZKAPLERZNE
Aby dostąpić spełnienia wielkich obietnic
związanych ze Szkaplerzem, potrzeba z naszej strony
gotowości do podjęcia pewnych zobowiązań:
- Zobowiązujemy się
do czynienia pokuty. Podstawowymi
wymaganiami dla spełnienia się pierwszej
obietnicy są: staranie o swoje zbawienie,
zachowywanie przykazań Bożych i kościelnych,
unikanie grzechu śmiertelnego i życie w łasce
uświęcającej. Jest to także świadome i
dobrowolne podejmowanie wyrzeczeń, umartwień i
pokuty w celu przezwyciężenia zła,
wynagrodzenia Bogu i uświęcenia bliźnich.
.
- Zobowiązujemy się
do zachowania czystości według stanu,
naśladowania cnót Matki Bożej i starania się
o świętość życia, aby móc
za Jej wstawiennictwem być wybawionym z
czyśćca w pierwszą sobotę po naszej śmierci.
Codziennie należy więc poświęcić jakiś czas
na rozmyślanie
nad życiem Maryi i nad Jej sposobem służby
Bogu (np. w tajemnicach różańca św.), by
umieć Ją naśladować.
.
- Zobowiązujemy się
do codziennej modlitwy, zwłaszcza maryjnej.
Codziennie odnawiamy poświęcenie się Maryi
przez modlitwę szkaplerzną wyznaczoną przez
kapłana w dniu przyjęcia Szkaplerza (zazwyczaj
jest to: Pod Twoją
obronę, Witaj, Królowo lub trzy Zdrowaś Maryjo).
.
- Zobowiązujemy się
do życia duchem i misją zakonu
karmelitańskiego, z
uwzględnieniem charakteru naszego powołania, a
w jedności z całym Zakonem; zobowiązujemy się
raz w roku odprawić w dniach od 7 do 15 lipca
nowennę ku czci Matki Bożej Szkaplerznej
(prywatnie lub wspólnotowo) i w dniu 16 lipca, w
samą Uroczystość, przystąpić do sakramentów
świętych, by otrzymać odpust zupełny i
ofiarować go za siebie lub za zmarłych.
WSKAZANIA
DOTYCZĄCE PRZYJĘCIA SZKAPLERZA
Aby godnie przyjąć i nosić Szkaplerz św., należy:
- Nabyć Szkaplerz
św.
.
- Przygotować się
duchowo przez pojednanie z
Bogiem, spowiedź i Komunię św. (stan łaski
uświęcającej jest warunkiem otrzymania odpustu
cząstkowego w dniu przyjęcia Szkaplerza św., a
odpustu zupełnego w dniu wstąpienia do bractwa
szkaplerznego).
.
- Poprosić kapłana
o poświęcenie i nałożenie Szkaplerza w swojej
parafii lub klasztorze karmelitańskim.
Każdy kapłan i diakon katolicki może
błogosławić i nałożyć Szkaplerz
karmelitański według zatwierdzonego obrzędu.
Nie nakładamy go sami, ale otrzymujemy tak, jak
habit zakonny! Szkaplerz winien być nakładany
po uprzednim poświęceniu. Kapłan wyznacza
także codzienną
modlitwę szkaplerzną.
.
- Wypełnić
świadectwo przyjęcia Szkaplerza
i przesłać je na podany niżej adres pocztowy
sanktuarium w Czernej, by dokonać wpisu do Księgi Rodziny
Szkaplerznej.
Szkaplerz nosimy na
szyi tak, aby jedna jego część
spoczywała na piersi, a druga na plecach (można
go zastąpić medalikiem szkaplerznym).
Zniszczonego
Szkaplerza nie powinno się
wyrzucać, gdyż został poświęcony; najlepiej
go spalić.
Po
przyjęciu Szkaplerza możemy w łączności z Karmelem
pogłębiać naszą duchowość maryjną w bractwach,
wspólnotach lub grupach szkaplerznych.
Więcej informacji o Szkaplerzu, rodzinie i bractwach
szkaplerznych:
RODZINA SZKAPLERZNA
Krakowskiej Prowincji Karmelitów Bosych
Czerna 79, 32-065 Krzeszowice
tel. 12-258-30-57; 797-002-368
www.szkaplerz.pl
e-mail: rodzina@szkaplerz.pl
* * *
RODZINA SZKAPLERZNA
Warszawskiej Prowincji Karmelitów Bosych
Gorzędziej, ul. Ks. Hundsdorfa 7a, 83-120
Subkowy
tel. 58-536-84-34
e-mail: gorzedziej@karmelicibosi.pl
|
Imprimi potest: Andrzej
Ruszała OCD, prowincjał; L. nr 356/2011
.
|