.Sojusz Kościoła z monarchiąFERNANDO GALLEGO"Madonna
królów katolickich",
W średniowieczu znaczna część Półwyspu Iberyjskiego pozostawała pod panowaniem Arabów. Toczyła się walka o odzyskanie półwyspu przez chrześcijan. Prowadziły ją niezależne od siebie królestwa chrześcijańskie. W XV wieku władcy dwóch z nich: Kastylii i Aragonii zawarli związek małżeński. Ich wspólne panowanie zmierzało do zjednoczenia Hiszpanii. Jednym z najważniejszych czynników spajających miała być wiara katolicka. Papież Aleksander VI nadał Izabeli i Ferdynandowi tytuł królów katolickich. Dlatego na obrazie centralne miejsce zajmuje Matka Boża z Dzieciątkiem. Matkę Bożą adorują z dwóch stron symetrycznie rozmieszczone osoby. Najbliżej Niej znajdują się święci. Po lewej widzimy św. Tomasza z Akwinu. Był on patronem klasztoru dominikańskiego w Avila, w którym został umieszczony obraz. Dlatego trzyma w ręce model kościoła klasztornego. Po drugiej stronie stoi założyciel zakonu dominikanów, św. Dominik Guzman, ze swoimi atrybutami - palmą i księgą. Poniżej artysta namalował monarchów - Izabelę i Ferdynanda. Towarzyszą im córka Izabela i syn Jan. Ma to sugerować zamiar stworzenia dynastii. Za plecami monarchów stoją dwaj dominikanie, pełniący bardzo ważne funkcje w państwie. Po lewej - Tomas de Torquemada, wielki inkwizytor, mający dbać o chrześcijański charakter państwa, po prawej - Pedro Martir de Anglerfa, kronikarz, którego zadaniem było umacnianie państwa przez głoszenie chwały monarchów. Umieszczenie tych właśnie, a nie innych osób w otoczeniu pary królewskiej ukazuje głęboki sojusz, który miał łączyć w państwie władzę duchowną i świecką. Leszek Śliwa Tygodnik Katolicki "Gość Niedzielny" Nr 46 - 13 listopada 2005r. |
góra