Księgi Hioba (Hi)

.

Pierwsza mowa Sofara: Nawróć się!

.

Jesteś zuchwały

.
1  Wówczas zabrał głos Sofar z Naamy i tak rzekł:
2  <<Czyż nie dostanie odprawy gaduła,
    a wymowny człowiek ma słuszność?
3  Czy mężowie zamilkną słysząc brednie,
    czy szyderstwo nie otrzyma nagany?

Bóg ci grzech udowodni

.
4  Rzekłeś: "Nauka* moja czysta,
    niewinny jestem w Twych oczach".
5  Lecz gdyby Bóg przemówił
    i zaczął z tobą rozmawiać,
6  objawił ci tajniki rozumu,
    gdyż wieloraka to mądrość*:
    poznałbyś, ile Bóg ci zapomniał.

Niezgłębiona wielkość Boga

.
7  Czy dosięgniesz głębin Boga,
    dotrzesz do granic Wszechmocnego?
8  Wyższe nad niebo*. Przenikniesz?
    Głębsze niż Szeol. Czy zbadasz?
9  Powierzchnią dłuższe od ziemi
    i szersze nawet od morza.
10 Gdy przechodzi, nakłada więzy,
    woła na sąd, kto zabroni?*
11 Ludzie podstępni są Mu jawni,
    widzi zło, bo uważa.

Nawróć się, a zaznasz szczęścia

.
12 Lekkoduch* niech się hamuje,
    a płochy niech wejdzie w siebie.
13 Gdy będziesz miał wierne serce,
    do Niego wzniesiesz* swe ręce,
14 gdy odsuniesz dłonie od występku
    i nie ścierpisz grzechu w namiocie -
15 to głowę podniesiesz: bez winyś;
    staniesz się mocnym: bez lęku.
16 Cierpienie twe pójdzie w niepamięć,
    jak deszcz miniony je wspomnisz.
17 Życie roztoczy swój blask jak południe,
    mrok* się przemieni w poranek.
18 Pełen nadziei, ufności,
    odpoczniesz bezpiecznie strzeżony.
19 Nikt nie zakłóci spokoju,
    a wielu ci będzie schlebiało.
20 Lecz oczy występnych osłabną,
    nie znajdą dla siebie schronienia,
    ufność ich - wyzionąć ducha>>*.

Następny Rozdział