Ewangelia według św. Jana,
Księga 10
WODA ŻYWA I ŚWIATŁOŚĆ
.
Dobry Pasterz*
1 Zaprawdę, zaprawdę, powiadam
wam: Kto nie wchodzi do owczarni przez bramę, ale
wdziera się inną drogą, ten jest złodziejem i
rozbójnikiem. 2 Kto jednak
wchodzi przez bramę, jest pasterzem owiec. 3
Temu otwiera odźwierny, a owce słuchają jego głosu;
woła on swoje owce po imieniu i wyprowadza je. 4 A kiedy wszystkie wyprowadzi,
staje na ich czele, a owce postępują za nim, ponieważ
głos jego znają. 5 Natomiast za
obcym nie pójdą, lecz będą uciekać od niego, bo nie
znają głosu obcych>>. 6
Tę przypowieść opowiedział im Jezus, lecz oni nie
pojęli znaczenia tego, co im mówił.
7 Powtórnie więc powiedział
do nich Jezus: <<Zaprawdę, zaprawdę, powiadam
wam: Ja jestem bramą owiec. 8
Wszyscy, którzy przyszli przede Mną, są złodziejami i
rozbójnikami*, a nie posłuchały ich owce. 9
Ja jestem bramą. Jeżeli ktoś wejdzie przeze Mnie,
będzie zbawiony - wejdzie i wyjdzie, i znajdzie paszę. 10 Złodziej przychodzi tylko po to,
aby kraść, zabijać i niszczyć. Ja przyszedłem po to,
aby [owce] miały życie i miały je w obfitości.
11 Ja jestem dobrym pasterzem.
Dobry pasterz daje życie swoje za owce. 12
Najemnik zaś i ten, kto nie jest pasterzem, którego
owce nie są własnością, widząc nadchodzącego wilka,
opuszcza owce i ucieka, a wilk je porywa i rozprasza; 13 <najemnik ucieka> dlatego,
że jest najemnikiem i nie zależy mu na owcach. 14 Ja jestem dobrym pasterzem i znam
owce moje, a moje Mnie znają, 15
podobnie jak Mnie zna Ojciec, a Ja znam Ojca. Życie moje
oddaję za owce. 16 Mam także
inne owce, które nie są z tej owczarni. I te muszę
przyprowadzić i będą słuchać głosu mego, i nastanie
jedna owczarnia, jeden pasterz*. 17
Dlatego miłuje Mnie Ojciec, bo Ja życie moje oddaję,
aby je [potem] znów odzyskać. 18
Nikt Mi go nie zabiera, lecz Ja od siebie je oddaję. Mam
moc je oddać i mam moc je znów odzyskać. Taki nakaz
otrzymałem od mojego Ojca>>. - 19
I znów nastąpiło rozdwojenie między Żydami z powodu
tych słów. 20 Wielu spośród
nich mówiło: <<On jest opętany przez złego
ducha i odchodzi od zmysłów. Czemu Go
słuchacie?>> 21 Inni
mówili: <<To nie są słowa opętanego. Czyż zły
duch może otworzyć oczy niewidomym?>>
.
PODCZAS UROCZYSTOŚCI
POŚWIĘCENIA ŚWIĄTYNI
Chrystus - jedno z Ojcem
22 Obchodzono wtedy w
Jerozolimie uroczystość Poświęcenia świątyni*.
Było to w zimie. 23 Jezus
przechadzał się w świątyni, w portyku Salomona. 24 Otoczyli Go Żydzi i mówili do
Niego: <<Dokąd będziesz nas trzymał w
niepewności? Jeśli Ty jesteś Mesjaszem, powiedz nam
otwarcie!>> 25 Rzekł do
nich Jezus: <<Powiedziałem wam, a nie wierzycie.
Czyny, których dokonuję w imię mojego Ojca, świadczą
o Mnie. 26 Ale wy nie wierzycie,
bo nie jesteście z moich owiec. 27
Moje owce słuchają mego głosu, a Ja znam je. Idą one
za Mną 28 i Ja daję im życie
wieczne. Nie zginą one na wieki i nikt nie wyrwie ich z
mojej ręki. 29 Ojciec mój,
który Mi je dał, jest większy od wszystkich*. I nikt
nie może ich wyrwać z ręki mego Ojca. 30
Ja i Ojciec jedno jesteśmy>>.
31 I znowu Żydzi porwali
kamienie, aby Go ukamienować. 32
Odpowiedział im Jezus: <<Ukazałem wam wiele
dobrych czynów pochodzących od Ojca. Za który z tych
czynów chcecie Mnie ukamienować?>> 33
Odpowiedzieli Mu Żydzi: <<Nie chcemy Cię
kamienować za dobry czyn, ale za bluźnierstwo, za to,
że Ty będąc człowiekiem uważasz siebie za
Boga>>. 34 Odpowiedział im
Jezus: <<Czyż nie napisano w waszym Prawie: Ja
rzekłem: Bogami jesteście?* 35
Jeżeli [Pismo] nazywa bogami tych, do których
skierowano słowo Boże - a Pisma nie można odrzucić - 36 to jakżeż wy o Tym, którego
Ojciec poświęcił i posłał na świat, mówicie:
"Bluźnisz", dlatego że powiedziałem:
"Jestem Synem Bożym?" 37
Jeżeli nie dokonuję dzieł mojego Ojca, to Mi nie
wierzcie! 38 Jeżeli jednak
dokonuję, to choćbyście Mnie nie wierzyli, wierzcie
moim dziełom, abyście poznali i wiedzieli, że Ojciec
jest we Mnie, a Ja w Ojcu>>. 39
I znowu starali się Go pojmać, ale On uszedł z ich
rąk.
.
W Zajordaniu
40 I powtórnie udał się za
Jordan, na miejsce, gdzie Jan poprzednio udzielał
chrztu, i tam przebywał. 41
Wielu przybyło do Niego, mówiąc, iż Jan wprawdzie nie
uczynił żadnego znaku, ale że wszystko, co Jan o Nim
powiedział, było prawdą. 42 I
wielu tam w Niego uwierzyło.
Następna Księga 
|