Ewangelia według św. Łukasza
Księga 1
PRZEDMOWA
.
1 Wielu już starało się ułożyć
opowiadanie o zdarzeniach, które się dokonały pośród
nas, 2 tak jak nam je przekazali
ci, którzy od początku byli naocznymi świadkami i
sługami słowa*. 3 Postanowiłem
więc i ja zbadać dokładnie wszystko od pierwszych
chwil i opisać ci po kolei, dostojny Teofilu*, 4 abyś się mógł przekonać o
całkowitej pewności nauk, których ci udzielono.
.
NARODZENIE I ŻYCIE UKRYTE
JANA CHRZCICIELA I JEZUSA
PRZED NARODZENIEM
Zapowiedź narodzenia Jana*
5 Za czasów Heroda, króla
Judei, żył pewien kapłan, imieniem Zachariasz, z
oddziału* Abiasza. Miał on żonę z rodu Aarona, a na
imię było jej Elżbieta. 6
Oboje byli sprawiedliwi wobec Boga i postępowali
nienagannie według wszystkich przykazań i przepisów
Pańskich. 7 Nie mieli jednak
dziecka, ponieważ Elżbieta była niepłodna; oboje zaś
byli już posunięci w latach.
8 Kiedy w wyznaczonej dla
swego oddziału kolei pełnił służbę kapłańską
przed Bogiem, 9 jemu zgodnie ze
zwyczajem kapłańskim przypadł los*, żeby wejść do
przybytku Pańskiego i złożyć ofiarę kadzenia. 10 A cały lud modlił się na
zewnątrz w czasie kadzenia. 11
Naraz ukazał mu się anioł Pański, stojący po prawej
stronie ołtarza kadzenia. 12
Przeraził się na ten widok Zachariasz i strach padł na
niego. 13 Lecz anioł rzekł do
niego: <<Nie bój się Zachariaszu! Twoja prośba
została wysłuchana: żona twoja Elżbieta urodzi ci
syna, któremu nadasz imię Jan. 14
Będzie to dla ciebie radość i wesele; i wielu z jego
narodzenia cieszyć się będzie. 15
Będzie bowiem wielki w oczach Pana; wina i sycery
pić nie będzie* i już w łonie matki napełniony
będzie Duchem Świętym. 16
Wielu spośród synów Izraela nawróci do Pana, Boga
ich; 17 on sam pójdzie przed Nim
w duchu i mocy Eliasza, żeby serca ojców nakłonić
ku dzieciom*, a nieposłusznych - do usposobienia
sprawiedliwych, by przygotować Panu lud
doskonały>>. 18 Na to
rzekł Zachariasz do anioła: <<Po czym to poznam?
Bo ja jestem już stary i moja żona jest w podeszłym
wieku>>. 19 Odpowiedział
mu anioł: <<Ja jestem Gabriel, który stoję przed
Bogiem. A zostałem posłany, aby mówić z tobą i
oznajmić ci tę wieść radosną. 20
A oto będziesz niemy i nie będziesz mógł mówić aż
do dnia, w którym się to stanie, bo nie uwierzyłeś
moim słowom, które się spełnią w swoim
czasie>>.
21 Lud tymczasem czekał na
Zachariasza i dziwił się, że tak długo zatrzymuje
się w przybytku. 22 Kiedy
wyszedł, nie mógł do nich mówić, i zrozumieli, że
miał widzenie w przybytku. On zaś dawał im znaki i
pozostał niemy. 23 A gdy
upłynęły dni jego posługi kapłańskiej, powrócił
do swego domu.
24 Potem żona jego,
Elżbieta, poczęła i pozostawała w ukryciu przez
pięć miesięcy. 25 <<Tak
uczynił mi Pan - mówiła - wówczas, kiedy wejrzał
łaskawie i zdjął ze mnie hańbę* w oczach
ludzi>>.
.
Zwiastowanie Maryi
26 W szóstym miesiącu*
posłał Bóg anioła Gabriela do miasta w Galilei,
zwanego Nazaret, 27 do Dziewicy
poślubionej mężowi, imieniem Józef, z rodu Dawida*; a
Dziewicy było na imię Maryja. 28
Anioł wszedł do Niej i rzekł: <<Bądź
pozdrowiona*, pełna łaski, Pan z Tobą,
<błogosławiona jesteś między
niewiastami>>>.
29 Ona zmieszała się na te
słowa i rozważała, co miałoby znaczyć to
pozdrowienie. 30 Lecz anioł
rzekł do Niej: <<Nie bój się, Maryjo,
znalazłaś bowiem łaskę u Boga. 31
Oto poczniesz i porodzisz Syna, któremu nadasz imię
Jezus. 32 Będzie On wielki i
będzie nazwany Synem Najwyższego, a Pan Bóg da Mu tron
Jego praojca, Dawida. 33 Będzie
panował nad domem Jakuba na wieki, a Jego panowaniu nie
będzie końca>>. 34 Na to
Maryja rzekła do anioła: <<Jakże się to stanie,
skoro nie znam męża?>>* 35
Anioł Jej odpowiedział: <<Duch Święty zstąpi
na Ciebie i moc Najwyższego osłoni Cię. Dlatego też
Święte, które się narodzi, będzie nazwane Synem
Bożym*. 36 A oto również
krewna Twoja, Elżbieta, poczęła w swej starości syna
i jest już w szóstym miesiącu ta, która uchodzi za
niepłodną. 37 Dla Boga bowiem
nie ma nic niemożliwego>>. 38
Na to rzekła Maryja: <<Oto Ja służebnica
Pańska, niech Mi się stanie według twego
słowa!>> Wtedy odszedł od Niej anioł.
.
Nawiedzenie
39 W tym czasie Maryja
wybrała się i poszła z pośpiechem w góry do pewnego
miasta w [pokoleniu] Judy*. 40
Weszła do domu Zachariasza i pozdrowiła Elżbietę. 41 Gdy Elżbieta usłyszała
pozdrowienie Maryi, poruszyło się dzieciątko w jej
łonie, a Duch Święty napełnił Elżbietę. 42 Wydała ona okrzyk i
powiedziała: <<Błogosławiona jesteś między
niewiastami i błogosławiony jest owoc Twojego łona*. 43 A skądże mi to, że Matka
mojego Pana przychodzi do mnie? 44
Oto, skoro głos Twego pozdrowienia zabrzmiał w moich
uszach, poruszyło się z radości dzieciątko w moim
łonie. 45 Błogosławiona
jesteś, któraś uwierzyła, że spełnią się słowa
powiedziane Ci od Pana>>.
.
Magnificat*
46 Wtedy Maryja rzekła:
<<Wielbi dusza moja Pana,
47 i raduje się duch mój w
Bogu, moim Zbawcy.
48 Bo wejrzał na uniżenie
Służebnicy swojej.
Oto bowiem błogosławić mnie będą odtąd wszystkie
pokolenia,
49 gdyż wielkie rzeczy uczynił
mi Wszechmocny.
Święte jest Jego imię -
50 a swoje miłosierdzie na
pokolenia i pokolenia [zachowuje] dla tych, co się Go
boją.
51 On przejawia moc ramienia
swego,
rozprasza [ludzi] pyszniących się zamysłami serc
swoich.
52 Strąca władców z tronu, a
wywyższa pokornych.
53 Głodnych nasyca dobrami, a
bogatych z niczym odprawia.
54 Ujął się za sługą swoim,
Izraelem,
pomny na miłosierdzie swoje -
55 jak przyobiecał naszym ojcom
-
na rzecz Abrahama i jego potomstwa na wieki>>.
56 Maryja pozostała u niej
około trzech miesięcy; potem wróciła do domu.
.
NARODZENIE I ŻYCIE UKRYTE
Narodzenie Jana
57 Dla Elżbiety zaś
nadszedł czas rozwiązania i urodziła syna. 58 Gdy jej sąsiedzi i krewni
usłyszeli, że Pan okazał tak wielkie miłosierdzie nad
nią, cieszyli się z nią razem. 59
Ósmego dnia przyszli, aby obrzezać dziecię, i chcieli
mu dać imię ojca jego, Zachariasza. 60
Jednakże matka jego odpowiedziała: <<Nie, lecz ma
otrzymać imię Jan>>. 61
Odrzekli jej: <<Nie ma nikogo w twoim rodzie, kto
by nosił to imię>>. 62
Pytali więc znakami jego ojca, jak by go chciał
nazwać. 63 On zażądał
tabliczki i napisał: <<Jan będzie mu na
imię>>. I wszyscy się dziwili. 64
A natychmiast otworzyły się jego usta, język się
rozwiązał i mówił wielbiąc Boga. 65
I padł strach na wszystkich ich sąsiadów. W całej
górskiej krainie Judei rozpowiadano o tym wszystkim, co
się zdarzyło. 66 A wszyscy,
którzy o tym słyszeli, brali to sobie do serca i
pytali: <<Kimże będzie to dziecię?>> Bo
istotnie ręka Pańska była z nim.
.
Benedictus
67 Wtedy ojciec jego,
Zachariasz, został napełniony Duchem Świętym i
prorokował, mówiąc*:
68 <<Niech będzie
uwielbiony Pan, Bóg Izraela,
że nawiedził lud swój i wyzwolił go,
69 i moc zbawczą nam wzbudził*
w domu sługi swego, Dawida:
70 jak zapowiedział to z dawien
dawna
przez usta swych świętych proroków,
71 że nas wybawi od
nieprzyjaciół
i z ręki wszystkich, którzy nas nienawidzą;
72 że miłosierdzie okaże ojcom
naszym
i wspomni na swoje święte Przymierze -
73 na przysięgę*, którą
złożył ojcu naszemu, Abrahamowi,
że nam użyczy tego,
74 iż z mocy nieprzyjaciół
wyrwani
bez lęku służyć Mu będziemy
75 w pobożności i
sprawiedliwości przed Nim
po wszystkie dni nasze.
76 A i ty, dziecię, prorokiem
Najwyższego zwać się będziesz,
bo pójdziesz przed Panem torując Mu drogi;
77 Jego ludowi dasz poznać
zbawienie
[co się dokona] przez odpuszczenie mu grzechów,
78 dzięki litości serdecznej
Boga naszego.
Przez nią z wysoka Wschodzące Słońce nas nawiedzi,
79 by zajaśnieć tym, co w mroku
i cieniu śmierci mieszkają,
aby nasze kroki zwrócić na drogę pokoju>>.
80 Chłopiec zaś rósł i
wzmacniał się duchem, a żył na pustkowiu aż do dnia
ukazania się przed Izraelem*.
Następna Księga 
|