Nr 9(910) rok XXI 28. lutego 2021 roku. Niedziela, 28 lutego
2021 Godzina Czytań K. + Boże, wejrzyj ku wspomożeniu memu. HYMN 1 Natchniony zwyczaj nas uczy, 2 Do tego Prawo przynagla 3 Ten czas przeżyjmy w skupieniu, 4 Oddalmy zło, które może 5 Niech Tobie, w Trójcy Jedyny, I CZYTANIE Z Księgi Wyjścia Wędrówka aż do Morza Czerwonego Gdy faraon uwolnił lud, nie wiódł go Bóg drogą prowadzącą do ziemi filistyńskiej, chociaż była najkrótsza. Powiedział bowiem Bóg: "Żeby lud na widok czekających go walk nie żałował i nie wrócił do Egiptu". Bóg więc prowadził lud okrężną drogą pustynną ku Morzu Czerwonemu, a Izraelici wyszli uzbrojeni z ziemi egipskiej. Zabrał też Mojżesz ze sobą kości Józefa, gdyż ten przysięgą zobowiązał Izraelitów, mówiąc: "Wspomoże was niezawodnie Bóg, a wówczas zabierzcie stąd moje kości ze sobą". Wyruszyli z Sukkot i rozbili obóz w Etam, na skraju pustyni. A Pan szedł przed nimi podczas dnia jako słup obłoku, by ich prowadzić drogą, podczas nocy zaś jako słup ognia, aby im świecić, żeby mogli iść we dnie i w nocy. Nie ustępował sprzed ludu słup obłoku we dnie ani słup ognia w nocy. Pan przemówił do Mojżesza tymi słowami: "Rozkaż Izraelitom, niech zawrócą i niech rozbiją obóz pod Pi-Hachirot, pomiędzy Migdol a morzem, naprzeciw Baal-Sefon. Rozbijcie namioty naprzeciw tego miejsca nad morzem. Faraon powie wtedy: {{Izraelici zabłądzili w kraju, a pustynia zamknęła im drogę}}. Uczynię upartym serce faraona, i urządzi pościg za wami. Wtedy okażę moją potęgę nad faraonem i nad całym jego wojskiem. Poznają wówczas Egipcjanie, że Ja jestem Pan". I uczynili w ten sposób. Gdy doniesiono królowi egipskiemu o ucieczce ludu, zmieniło się usposobienie faraona i jego sług względem niego, i rzekli: "Cóżeśmy uczynili pozwalając Izraelowi opuścić naszą służbę?" Wówczas faraon rozkazał zaprzęgać swoje rydwany i zabrał ze sobą swoich ludzi. Wziął sześćset wyborowych rydwanów oraz wszystkie inne egipskie rydwany, a na każdym z nich byli dzielni wojownicy. Pan uczynił upartym serce faraona, króla egipskiego, który zarządził pościg za Izraelitami. Ci jednak wyszli z podniesioną ręką. Egipcjanie więc ich ścigali i dopędzili obozujących nad morzem - wszystkie konie i rydwany faraona, jeźdźcy i całe jego wojsko - pod Pi-Hachirot naprzeciw Baal-Sefon. RESPONSORIUM W. Gdy Izrael wychodził z Egiptu, + dom Jakuba od ludu obcego, * Przybytkiem jego stał się Juda, / Izrael jego królestwem. K. A Pan szedł przed nimi podczas dnia jako słup obłoku, by ich prowadzić drogą. W. Przybytkiem jego stał się Juda, / Izrael jego królestwem. II CZYTANIE Kazanie św.
Leona Wielkiego, papieża Prawo
zostało nadane przez Mojżesza, Pan ukazał przed wybranymi świadkami swoją chwałę i tę postać cielesną, którą dzielił wspólnie z innymi, rozjaśnił takim blaskiem, że Jego twarz stała się podobna do blasku słońca, a szaty dorównywały bieli śniegu. W przemienieniu Chrystusa chodziło głównie o to, aby z serc uczniów usunąć zgorszenie krzyża i by uniżenie dobrowolnie przyjętej męki nie zakłóciło wiary tych, którym została objawiona wspaniałość ukrytej godności. Z nie mniejszą też troską podbudowywał Pan swoim przemienieniem nadzieję Kościoła świętego w tym celu, by całe ciało Chrystusowe dowiedziało się, jaką zostało obdarowane mocą przemiany, i aby wszystkie jego członki mogły się spodziewać udziału w tej chwale, którą wcześniej rozbłysła Głowa. Powiedział już o tym sam Pan, gdy mówił o majestacie swojego przyjścia: "Wtedy sprawiedliwi jaśnieć będą jak słońce w królestwie Ojca swego". To samo głosi św. Paweł Apostoł: "Sądzę, że utrapienia obecnego czasu nie są godne przyszłej chwały, która się ma w nas objawić". I znowu: "Umarliście i życie wasze jest ukryte z Chrystusem w Bogu. Gdy się ukaże Chrystus, życie wasze, wtedy i wy razem z Nim ukażecie się w chwale". W cudzie przemienienia, który miał utwierdzić apostołów i doprowadzić ich do wszelkiej wiedzy, kryje się jeszcze inne pouczenie. Oto bowiem w czasie jego trwania ukazali się Mojżesz i Eliasz (to znaczy Prawo i prorocy) rozmawiający z Panem, aby w obecności owych pięciu mężów dopełniło się jak najprawdziwiej to, o czym powiedziano: "Na słowie dwóch albo trzech świadków opiera się cała sprawa". Cóż jest bardziej stałego i mocniejszego od słowa, w którego przepowiadaniu brzmi trąba Starego i Nowego Testamentu, a z nauką Ewangelii rozbrzmiewają wspólnie instrumenty starodawnych obietnic? Przystają bowiem nawzajem do siebie stronice obydwu przymierzy i Ten, którego wcześniejsze znaki obiecywały pod zasłoną tajemnic, ukazuje się teraz wyraźny i przejrzysty w blasku obecnej chwały. Albowiem jak powiedział św. Jan: "Prawo zostało nadane przez Mojżesza, łaska zaś i prawda przyszły przez Jezusa Chrystusa". W Nim stała się rzeczywistością obietnica zawarta w prorockich figurach i dopełniło się to wszystko, ku czemu zmierzały nakazy Prawa, ponieważ On przez swoją obecność stwierdza prawdę przepowiedni, a łaską swoją czyni możliwym zachowywanie przykazań. Niechże więc przez głoszenie świętej Ewangelii utwierdzi się wiara wszystkich chrześcijan i niechaj nikt się nie wstydzi Chrystusowego krzyża, przez który świat został odkupiony. Z tego też powodu niech się nikt nie boi cierpieć dla sprawiedliwości ani niech nie wątpi w osiągnięcie obiecanej nagrody, ponieważ przez pracę zdąża się do wytchnienia i przez śmierć do życia. Skoro Chrystus przyjął na siebie całą słabość naszej nędzy, z Nim razem zwyciężymy to, co On zwyciężył, i otrzymamy wszystko, co nam obiecał, jeśli tylko będziemy trwać w wierze i miłości względem Niego. Zarówno bowiem w zachowywaniu przykazań, jak i w
znoszeniu przeciwności winien w naszych uszach brzmieć
uprzedzający głos Ojca: "To jest mój Syn
umiłowany, w którym mam upodobanie, Jego
słuchajcie". RESPONSORIUM W. Przystąpiliście do Pośrednika + Nowego Testamentu, Jezusa. / Strzeżcie się, abyście nie stawiali oporu. * Jeśli bowiem tamci nie uniknęli kary, / ponieważ odwrócili się od Tego, który na ziemi mówił, / o ileż bardziej my, jeśli odwrócimy się od Tego, który z nieba przemawia. K. Obyście dzisiaj usłyszeli głos Jego. Nie zatwardzajcie serc waszych. W. Jeśli bowiem tamci nie uniknęli kary, / ponieważ odwrócili się od Tego, który na ziemi mówił, / o ileż bardziej my, jeśli odwrócimy się od Tego, który z nieba przemawia. Módlmy się. Boże, Ty nam nakazałeś słuchać Twojego umiłowanego Syna, + ożywiaj naszą wiarę swoim słowem, * abyśmy odzyskawszy czystość duszy, mogli się cieszyć oglądaniem Twojej chwały. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, + który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, * Bóg, przez wszystkie wieki wieków. Amen. Źródło: https://brewiarz.pl/ OGŁOSZENIA DUSZPASTERSKIE
|
góra| Polecamy nasze parafialne strony internetowe: |
"PARAFIANIN"
Niniejsza Gazetka ukazuje się tylko |
.