
Pismo parafii Matki
Boskiej Różańcowej
w Rudzie Śląskiej
- do użytku wewnętrznego
Kościoła -
|
 |
Powrót .
Nr 45b(946b) rok XXI 7. listopada 2021 roku.
.
. Niedziela,
7 listopada 2021
XXXII NIEDZIELA ZWYKŁA B
Teksty liturgii
Mszy św.
Antyfona na wejście
(Ps
88,3)
Panie, niech dotrze do Ciebie moja modlitwa, *
nakłoń ucho na moje wołanie.
Kolekta
Wszechmogący i miłosierny Boże, oddal od
nas łaskawie wszelkie przeciwności, + abyśmy
wolni od niebezpieczeństw duszy i ciała, *
mogli swobodnie pełnić Twoją służbę. Przez
naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, +
który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha
Świętego, * Bóg, przez wszystkie wieki
wieków.
góra
.
Pierwsze czytanie
Uboga wdowa
karmi Eliasza
(1Krl 17,10-16)
Czytanie z Pierwszej Księgi Królewskiej
Prorok Eliasz poszedł do Sarepty. Kiedy
wchodził do bramy tego miasta, pewna wdowa
zbierała tam sobie drwa. Zawołał ją i
powiedział: "Daj mi, proszę, trochę wody
w naczyniu, abym się napił". Ona zaś
zaraz poszła, aby jej nabrać, ale zawołał za
nią i rzekł: "Weź, proszę, dla mnie i
kromkę chleba!"
Na to odrzekła: "Na życie Pana, Boga
twego! Już nie mam pieczywa - tylko garść
mąki w dzbanie i trochę oliwy w baryłce.
Właśnie zbieram kilka kawałków drewna i kiedy
przyjdę, przyrządzę sobie i memu synowi
strawę. Zjemy to, a potem pomrzemy".
Eliasz zaś jej powiedział: "Nie bój
się! Idź, zrób, jak rzekłaś; tylko najpierw
zrób z tego mały podpłomyk dla mnie i
przynieś mi! A sobie i swemu synowi zrobisz
potem. Bo tak mówi Pan, Bóg Izraela: Dzban
mąki nie wyczerpie się i baryłka oliwy nie
opróżni się aż do dnia, w którym Pan spuści
deszcz na ziemię".
Poszła więc i zrobiła, jak Eliasz
powiedział, a potem zjadł on i ona oraz jej
syn, i tak było co dzień. Dzban mąki nie
wyczerpał się i baryłka oliwy nie opróżniła
się, zgodnie z obietnicą, którą Pan
wypowiedział przez Eliasza.
Oto słowo Boże.
góra
.
Psalm responsoryjny
(Ps
146[145],6c-7. 8-9a. 9b-10)
(R.: por. 1b)
Refren: Chwal, duszo moja,
Pana, Stwórcę swego.
Albo: Alleluja.
6 Bóg wiary dochowuje na wieki, *
7 uciśnionym wymierza sprawiedliwość,
chlebem karmi głodnych, *
wypuszcza na wolność uwięzionych.
Refren: Chwal, duszo moja,
Pana, Stwórcę swego.
Albo: Alleluja.
8 Pan przywraca wzrok ociemniałym, *
Pan dźwiga poniżonych,
Pan kocha sprawiedliwych, *
9 Pan strzeże przybyszów.
Refren: Chwal, duszo moja,
Pana, Stwórcę swego.
Albo: Alleluja.
Ochrania sierotę i wdowę, *
lecz występnych kieruje na bezdroża.
10 Pan króluje na wieki, *
Bóg twój, Syjonie, przez pokolenia.
Refren: Chwal, duszo moja,
Pana, Stwórcę swego.
Albo: Alleluja.
góra
.
Drugie czytanie
Jedyna
ofiara Chrystusa
(Hbr
9,24-28)
Czytanie z Listu do Hebrajczyków
Chrystus wszedł nie do świątyni zbudowanej
rękami ludzkimi, będącej odbiciem prawdziwej
świątyni, ale do samego nieba, aby teraz
wstawiać się za nami przed obliczem Boga, ani
nie po to, aby się wielekroć sam miał
ofiarować, jak arcykapłan, który co roku
wchodzi do świątyni z krwią cudzą, gdyż w
takim przypadku musiałby cierpieć wiele razy od
stworzenia świata. A tymczasem raz jeden ukazał
się teraz na końcu wieków, aby zgładzić
grzech przez ofiarę z samego siebie.
A jak postanowione ludziom raz umrzeć, potem
zaś sąd, tak Chrystus raz jeden był ofiarowany
dla zgładzenia grzechów wielu, drugi raz ukaże
się nie w związku z grzechem, lecz dla
zbawienia tych, którzy Go oczekują.
Oto słowo Boże.
góra
.
Aklamacja przed ewangelią
(Mt
5,3)
Aklamacja: Alleluja,
alleluja, alleluja.
Błogosławieni ubodzy w duchu,
albowiem do nich należy królestwo niebieskie.
Aklamacja: Alleluja,
alleluja, alleluja.
góra
.
Ewangelia dłuższa
Wdowi grosz
(Mk
12,38-44)
Słowa Ewangelii według Świętego Marka
Jezus, nauczając rzesze, mówił:
"Strzeżcie się uczonych w Piśmie. Z
upodobaniem chodzą oni w powłóczystych
szatach, lubią pozdrowienia na rynku, pierwsze
krzesła w synagogach i zaszczytne miejsca na
ucztach. Objadają domy wdów i dla pozoru
odprawiają długie modlitwy. Ci tym surowszy
dostaną wyrok".
Potem, usiadłszy naprzeciw skarbony,
przypatrywał się, jak tłum wrzucał drobne
pieniądze do skarbony. Wielu bogatych wrzucało
wiele. Przyszła też jedna uboga wdowa i
wrzuciła dwa pieniążki, czyli jeden grosz.
Wtedy przywołał swoich uczniów i rzekł do
nich: "Zaprawdę, powiadam wam: Ta uboga
wdowa wrzuciła najwięcej ze wszystkich, którzy
kładli do skarbony. Wszyscy bowiem wrzucali z
tego, co im zbywało; ona zaś ze swego
niedostatku wrzuciła wszystko, co miała na swe
utrzymanie".
Oto słowo Pańskie.
góra
.
Ewangelia krótsza
Wdowi grosz
(Mk
12,41-44)
Słowa Ewangelii według Świętego Marka
Jezus, usiadłszy naprzeciw skarbony,
przypatrywał się, jak tłum wrzucał drobne
pieniądze do skarbony. Wielu bogatych wrzucało
wiele. Przyszła też jedna uboga wdowa i
wrzuciła dwa pieniążki, czyli jeden grosz.
Wtedy przywołał swoich uczniów i rzekł do
nich: "Zaprawdę, powiadam wam: Ta uboga
wdowa wrzuciła najwięcej ze wszystkich, którzy
kładli do skarbony. Wszyscy bowiem wrzucali z
tego, co im zbywało; ona zaś ze swego
niedostatku wrzuciła wszystko, co miała na swe
utrzymanie".
Oto słowo Boże.
Źródło: https://brewiarz.pl/
góra
.
|
.
Niedziela, 7
listopada 2021
XXXII NIEDZIELA ZWYKŁA B
Godzina Czytań
K. + Boże, wejrzyj ku wspomożeniu memu.
W. Panie, pośpiesz ku ratunkowi memu.
Chwała Ojcu i Synowi, i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze,
i na wieki wieków. Amen. Alleluja.
HYMN
1 Na początku było Słowo
Równe Ojcu pełnią bóstwa;
W Nim jest życie, światło ludzi,
Jaśniejące wśród ciemności.
2 Tyś jest Słowem, Zbawicielu,
W Tobie wszystko zaistniało;
Cały wszechświat dzierżysz w dłoni:
Niebo, ziemię i otchłanie.
3 Jesteś Pierwszy i Ostatni,
Król i Sędzia panujących:
Miecz w Twych ustach obosieczny,
By oddzielić zło od dobra.
4 Kościół Boży, Miasto Nowe,
Lśniące złotem i perłami,
Dzięki Twojej krwi wzniesione,
Stało się mieszkaniem naszym.
5 Sam oświecasz Miasto swoje,
Zaślubione Tobie w chwale;
Tam nakarmisz nas w wieczności
Owocami z drzewa życia.
6 Tobie chwała, Zmartwychwstały,
Twemu Ojcu i Duchowi;
Byłeś, jesteś, znów powrócisz,
Więc wołamy: "Przybądź, Panie!" Amen.
góra
.
I CZYTANIE
Początek Księgi proroka Daniela
(Dn 1,1-21)
Wierni młodzieńcy
izraelscy
w pałacu króla babilońskiego
W trzecim roku panowania króla judzkiego Jojakima
przybył król babiloński Nabuchodonozor pod Jerozolimę
i oblegał ją. Pan wydał w jego ręce króla judzkiego
Jojakima oraz część naczyń domu Bożego, które
zabrał do ziemi Szinear, do domu swego boga i umieścił
naczynia w skarbcu swego boga. Król polecił następnie
Aszfenazowi, przełożonemu swoich dworzan, sprowadzić
spośród Izraelitów z rodu królewskiego oraz z
możnowładców młodzieńców bez jakiejkolwiek skazy, o
pięknym wyglądzie, obeznanych z wszelką mądrością,
posiadających wiedzę i obdarzonych rozumem, zdatnych do
służby w królewskim pałacu. Zamierzał ich nauczyć
pisma i języka chaldejskiego. Król przydzielił im
codzienną porcję potraw królewskich i wina, które
pijał. Mieli być wychowywani przez trzy lata, by po ich
upływie rozpocząć służbę przy królu.
Spośród synów judzkich byli wśród nich Daniel,
Chananiasz, Miszael i Azariasz. Nadzorca służby
dworskiej nadał im imiona, Danielowi - Belteszassar,
Chananiaszowi - Szadrak, Miszaelowi - Meszak, Azariaszowi
zaś Abed-Nego. Daniel powziął postanowienie, by się
nie kalać potrawami królewskimi ani winem, które
pijał król. Poprosił więc nadzorcę służby
dworskiej, by nie musiał się kalać. Bóg zaś
obdarzył Daniela przychylnością i miłosierdziem
nadzorcy służby dworskiej. Nadzorca służby dworskiej
powiedział do Daniela: "Obawiam się, by mój pan,
król, który przydzielił wam pożywienie i napoje, nie
ujrzał, że wasze twarze są chudsze niż twarze
młodzieńców w waszym wieku, i byście nie narazili
mojej głowy na niebezpieczeństwo u króla".
Daniel zaś powiedział do strażnika, którego
ustanowił nadzorca służby dworskiej nad Danielem,
Chananiaszem, Miszaelem i Azariaszem: "Poddaj sługi
twoje dziesięciodniowej próbie: niech nam dają jarzyny
do jedzenia i wodę do picia. Wtedy zobaczysz, jak my
wyglądamy, a jak wyglądają młodzieńcy jedzący
potrawy królewskie, i postąpisz ze swoimi sługami
według tego, co widziałeś". Przystał na to
żądanie i poddał ich dziesięciodniowej próbie. A po
upływie dziesięciu dni wygląd ich był lepszy i
zdrowszy niż innych młodzieńców, którzy spożywali
potrawy królewskie. Strażnik zabierał więc ich
potrawy i wino do picia, a podawał im jarzyny. Dał zaś
Bóg tym czterem młodzieńcom wiedzę i umiejętność
wszelkiego pisma oraz mądrość. Daniel posiadał
rozeznanie wszelkich widzeń i snów.
Gdy minął okres ustalony przez króla, by ich
przedstawić, nadzorca służby dworskiej wprowadził ich
przed Nabuchodonozora. Król rozmawiał z nimi i nie
można było znaleźć pośród nich wszystkich nikogo
równego Danielowi, Chananiaszowi, Miszaelowi i
Azariaszowi. Zaczęli więc sprawować służbę przy
królu. We wszystkich sprawach wymagających mądrości i
roztropności, jakie przedkładał im król, okazywali
się dziesięciokrotnie lepsi niż wszyscy wykładacze
snów i wróżbici w całym jego królestwie. Przebywał
tam Daniel aż do pierwszego roku Cyrusa.
RESPONSORIUM
(por. Dn 1,17. 20)
W. Dał im Bóg wiedzę i mądrość, + utwierdził w
nich łaskę swego ducha. * Umiejętnością napełnił
Pan ich serca.
K. Każdą sprawę wymagającą roztropności i
umiejętności, jaką przedkładał im król, trafnie
rozwiązywali. W. Umiejętnością napełnił Pan ich
serca.
góra
.
II CZYTANIE
Początek homilii autora z drugiego wieku
(rozdz. 1,1-2,7)
Chrystus postanowił
zbawić to, co zginęło
Zakładki: 1.
2.
3.
4.
5.
.
Bracia, odnówmy naszą wiarę
w Chrystusa Jezusa, prawdziwego Sędziego żywych i
umarłych; pamiętajmy o wielkości naszego zbawienia.
Jeśli bowiem pomniejszamy znaczenie Chrystusa,
pomniejszamy również to, co spodziewamy się otrzymać.
Ci, którzy lekceważą otrzymywane pouczenia, grzeszą;
grzeszymy także i my, jeśli nie zdajemy sobie sprawy,
przez kogo, skąd i dokąd zostaliśmy wezwani oraz jak
wiele wycierpiał dla nas Pan nasz Jezus Chrystus.
Czymże więc odpłacimy się
Panu? Jakiż owoc godzien jest daru, którym nas
obdarzył? O, jakże bardzo jesteśmy Mu dłużni! On nas
obdarzył światłem; ocalił, gdyśmy ginęli; jak
Ojciec nazwał nas swymi dziećmi. Jakiż hołd, jakąż
zapłatę powinniśmy złożyć jako wynagrodzenie za
wszystko, cośmy otrzymali? Byliśmy nierozumni,
czciliśmy kamienie, drzewa, przedmioty ze złota, srebra
i żelaza, sporządzane ręką ludzi; całe nasze życie
było właściwie śmiercią. Byliśmy
pogrążeni w mroku, zaślepieni całkowicie, a oto
odzyskaliśmy wzrok i dzięki Jego łaskawości
oddaliliśmy ciemność, która nas otaczała.
Pan zmiłował się nad nami.
Kiedy ujrzał nas zabłąkanych i ginących, nie
mających żadnej, poza Nim, nadziei ocalenia, wybawił
nas wiedziony miłosierdziem. Powołał
nas, gdy jeszcze nie istnieliśmy; zechciał, abyśmy
przeszli z nicości do istnienia!
"Raduj się, niepłodna, któraś nie rodziła; wołaj z radości i
wykrzykuj, któraś nie doznała bólów rodzenia; bo
liczniejsi są synowie porzuconej niż synowie tej,
która ma męża". Słowa: "Raduj się,
niepłodna, któraś nie rodziła" - odnoszą się
do nas. Niepłodny bowiem był
nasz Kościół, zanim zostały mu dane dzieci.
Słowa zaś: "Wołaj z radości, któraś nie
doznała bólów rodzenia" - zachęcają, abyśmy w
szczerości zanosili nasze modlitwy do Boga i nie upadali
na duchu, jak niewiasta doznająca bólów. A znowu
słowa: "bo liczniejsi są synowie porzuconej niż
synowie tej, która ma męża" - oznaczają, że
naród nasz wydawał się opuszczony i porzucony przez
Boga; teraz zaś, skoro uwierzyliśmy, staliśmy się
liczniejsi od tych, których uważano za czcicieli Boga.
Na innym także miejscu mówi
Pismo: "Nie przyszedłem powołać sprawiedliwych,
ale grzeszników". Chrystus mówi tak, aby wykazać,
iż pragnie zbawić ginących. Rzeczą
naprawdę wielką jest bowiem podtrzymywanie nie tego, co
stoi mocno, ale tego, co upada. Tak też i
Chrystus chciał "zbawić to, co było
zginęło", i ocalił wielu, bo przyszedł i wezwał
nas, gdy szliśmy już ku zagładzie.
RESPONSORIUM
(1Tes
5,9-10; Kol 1,13)
W. Nie przeznaczył nas Bóg, + abyśmy zasłużyli na
gniew, ale na osiągnięcie zbawienia / przez naszego
Pana, Jezusa Chrystusa, który za nas umarł, * Abyśmy
razem z Nim żyli.
K. Uwolnił nas spod władzy ciemności i przeniósł
do królestwa swego umiłowanego Syna. W. Abyśmy razem z
Nim żyli.
Módlmy się. Wszechmogący i
miłosierny Boże, oddal od nas łaskawie wszelkie
przeciwności, + abyśmy wolni od niebezpieczeństw duszy
i ciała, * mogli swobodnie pełnić Twoją służbę.
Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, +
który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha
Świętego, * Bóg, przez wszystkie wieki wieków. Amen.
Źródło: https://brewiarz.pl/
góra
Cd Nr 946c 
.
"PARAFIANIN"
Niniejsza Gazetka ukazuje się tylko
w wersji cyfrowej z uwagi na panującą
pandemię.
|
.
|