Pismo parafii Matki Boskiej Różańcowej w Rudzie Śląskiej - do użytku wewnętrznego Kościoła -

Powrót .

Nr 4b(1008b) rok XXII 22. stycznia 2023 roku.

.

góra

.

.

Medytacja biblijna
JEDNA WIELKA RODZINA

Zakładki: 1. 2. 3. 4.

Dwóch braci

Powołanie nosi w sobie znamiona stwórczego rzekł i stało się, które rozważamy w Księdze Rodzaju opisującej początek istnienia. Tak więc inicjatywa wychodzi od Boga, który pragnie nas w swoim Sercu. To Pan Jezus nas powołuje do życia, a nie do przeżycia, do wędrówki, a nie do zastania.

W dzisiejszej ewangelii słyszymy opis pierwszych powołań ze strony Pana Jezusa: dwa razy po dwóch braci. To jest intuicja, nad którą warto się zastanowić. Skoro Bóg jest naszym Stwórcą to wszyscy wyszliśmy z Jego ręki. Wierzymy, że Stwórca jest naszym Ojcem, co prowadzi do wniosku, że mamy jednego Ojca, a my wszyscy braćmi jesteśmy.

Wszyscy jesteśmy powołani. Nie w pojedynkę, a w braterstwie, którego fundamentem jest ojcostwo Boże. Po dwóch jest kierunkiem, iż nie ma tak, że jedni głoszą, a drudzy się zwalniają z tej misji. Dwóch braci zaś wskazaniem, że dokonuje się to w nas i między nami.

W rodzinie inaczej

Czymże skutkuje owo dwóch braci? Sięgnijmy do proroka Izajasza (rozdz. Iz 8-9). złamałeś ciężkie jarzmo i drążek na jego ramieniu i pręt jego ciemięzcy. Te opisy mówią o byciu niewolnikiem. Tymczasem chrześcijanin jest synem Bożym, córką Bożą i jest wolny. To właśnie głoszenie królestwa Bożego (Dobrej Nowiny) przynosi wolność, a dokładniej Ten, który jest Wolnością przychodzi do nas. Oto bowiem naród kroczący w ciemnościach ujrzał światłość wielką; nad mieszkańcami kraju mroków światło zabłysło.

Gdy odkrywamy, że jesteśmy braćmi i siostrami, to wbrew niesnaskom, które mogą się pojawić tworzymy rodzinę. Rodzina zaś próbuje razem przeżywać i dobre i trudne chwile, gdy z górki i gdy pod górkę. Dlatego z całą pewnością stwierdzić możemy, że Bóg Ojciec pomnaża radość, zwiększa wesele. Serce się raduje widząc plony w czasie żniw.

Powołanie więc i pójście Jego śladami to odkrywanie przed sobą i braćmi i siostrami obdarowania, którego jesteśmy dziedzicami i spadkobiercami. Tak więc powołani idą przede wszystkim do swoich. Trzeba nam "zaplecza", wspólnoty, która żyje Dobrą Nowiną. Wtedy odkrywamy, że nie ma miejsca, do którego nie mogłaby dotrzeć wieść o tym, że w Jezusie Chrystusie jesteśmy braćmi i siostrami, że jesteśmy rodzeństwem. Czyż nie zmienia się głębia bycia sobą? Oto rybacy stają się rybakami ludzi.

Problem rodzinny

Na pierwszy rzut oka wydaje się, że powołanie jest oderwaniem się, zerwaniem relacji z najbliższymi. Otóż bowiem głoszenie Pana Jezusa sprawia, że ludzie pozostawiają "wszystko" (i wszystkich). Przede wszystkim nie każdy jest zaproszony do tego rodzaju drogi. To spojrzenie Pańskie daje siły do pójścia. A idąc nie mogę dźwigać ze sobą zbyt wiele bagażu, bo nigdzie nie dojdę. Tak więc zostawiam. Nie odrzucam. Nie niszczę relacji. Jeśli bowiem będę miłował Boga całym sobą i na pierwszym miejscu to nie będę miał przeszkód w miłowaniu najbliższych i każdego człowieka.

Dotykamy tematu najważniejszego w powołaniu, a mianowicie pójścia za Panem, za Tym, który jest Miłością. To bowiem daje nam pewność, że każdego mamy miłować, bo każdy jest moim bratem i siostrą. Problemy w rodzinie były, są i będą. Jednak rozwiązuje się je inaczej z rodzeństwem, a inaczej z "obcymi". Oczywiście nie sposób ich podejmować i rozwiązywać bez rozmowy z Ojcem. Słyszymy o tym w świadectwach Apostoła Narodów (1Kor 1,10-13. 17). Pisze do braci, a dokładnie upomina ich. Znakiem firmowym braterstwa jest zgodność i jedność. To zaś oznacza byśmy byli jednego ducha i jednej myśli. Spory, o których pisze świadczą o łatwości z jaką na miejsce Jezusa Chrystusa możemy stawiać innych.

Zadajmy sobie to pytanie, my, bracia i siostry, chrześcijanie. Czyż Chrystus jest podzielony? Czyż Ten, który za nas został ukrzyżowany, w którego imię zostaliśmy ochrzczeni nie jest najważniejszy? Idźmy więc za i z Chrystusem. Zostawmy to, co mogłoby nas opóźniać w drodze, co mogłoby nas skłócić. Idźmy i nauczajmy to czego sami doświadczamy i nieśmy zdrowie.

o. Robert Więcek SJ

Parafianin Nr 4(882) rok XX 26. stycznia 2020 roku..

góra

.

OGŁOSZENIA DUSZPASTERSKIE
Na 3 Niedzielę Zwykłą

22.01.2023r.

Odwiedziny Duszpasterskie - Kolęda 2022 - 2023

Trzecią niedzielę zwykłą - zgodnie z postanowieniem papieża Franciszka - przeżywamy jako czas dziękczynienia za Słowo Boże. Ono jest nam dane w słowach Pisma Świętego, które czytamy w czasie Liturgii w kościele, a także w domach podczas modlitwy indywidualnej i rodzinnej. Ojciec Święty wzywa nas, abyśmy w tę niedzielę w sposób szczególny z radością wysławiali Boga, który do nas mówi, ponieważ jest "dobry i łaskawy". A będąc "dobry i łaskawy, wskazuje drogę grzesznikom, a pokornym pomaga czynić dobrze i uczy ubogich dróg swoich".

Dzisiejsza kolekta na potrzeby naszej parafii.
Za ofiary Bóg zapłać.

1. Dzisiaj o godz. 18.15 Nieszpory Niedzielne.

2. We wtorek wspominamy św. Franciszka Salezego,
w środę obchodzimy święto Nawrócenia św. Pawła Ap.,
w czwartek wspominamy św. Tymoteusza i Tytusa
a w sobotę - św. Tomasza z Akwinu.

3. We wtorek Czcicieli Matki Bożej Nieustającej Pomocy zapraszamy na nabożeństwo i Mszę poranną.

4. W piątek po porannej Mszy św. Kolędowa Herbatka u Tadka. Serdecznie zapraszamy.

5. W sobotę o 7.30 modlitwa Różańcowa - rano nie ma Mszy św., a od godz. 17.30 Adoracja Najświętszego Sakramentu i okazja do spowiedzi.

6. Zakończyliśmy Odwiedziny Duszpasterskie - Kolędę. Dziękujemy za możliwość wspólnej modlitwy, spotkania i złożone ofiary. Wyrazem naszej wdzięczności będą sprawowane Msze św. Kolędowe w dniach: 6, 7, 9, i 10 lutego, w intencji Parafian z poszczególnych ulic. Szczegóły za tydzień.

góra

następny Nr 1009

.

.