Nr 17(1021) rok XXIII 23. kwietnia 2023 roku.
Teksty liturgii Mszy św.
Słowem Z widzeniem tak właśnie jest. Dwóch mężczyzn idzie z Jerozolimy do Emaus i nie rozpoznają, kto z nimi idzie. Dotknęła ich jakaś zagadkowa ślepota. Wprawdzie widzą drogę, po której idą, ale zdają się zamykać oczy na to, co na niej spotykają. Inaczej niż kobiety przy grobie: ich oczy nagle widzą więcej niż tylko to, co można by uznać za realnie możliwe. Właśnie przy pustym grobie, tam, gdzie właściwie nie ma niczego do oglądania, znika sprzed ich oczu pustka. Mowa jest o wizjach. O wizjach aniołów, przychodzących z dobrą nowiną o życiu. Jedni nawet nie widzą tego, co faktycznie spotyka ich na drodze. Natomiast inni widzą nawet to, czego właściwie nie ma. Kto zatem może polegać na swoich oczach i tym, co widzi, albo czego nie widzi? Zapewne bardziej trzeba ufać swoim oczom. Zdaje się, że stać je na więcej niż tylko na dostrzeganie barw i kształtów. W każdym razie doświadczyły tego kobiety u grobu i mężczyźni w drodze. To, co początkowo mogło wydawać się im optycznym złudzeniem - niewyraźnym, sprzecznym z naturą, zagadkowym - ostatecznie nabrało sensu. Dlaczego by nie przyznać takiej zdolność swoim własnym oczom? Susanne Brandt Parafianin Nr 15 (198) rok V 10 kwietnia 2005 rok.
Człowiek pyta: Znienawidziłem wszelki swój dorobek, jaki nabyłem z trudem pod słońcem, a który zostawię człowiekowi, co przyjdzie po mnie. A któż to wie, czy mądry on będzie, czy głupi? A władać on będzie całym mym dorobkiem, w który włożyłem trud swój i mądrość swoją pod słońcem. I to jest marność. (Koh 2, 18-19) Cóż bowiem ma człowiek z wszelkiego swego trudu (Koh 2,22) * * * Choć z tobą w drogę idzie towarzyszów wielu, Adam Mickiewicz Czytaj więcej w źródle: https://www.katolik.pl/
Refleksja Każda niedziela jest dla Kościoła szczególnym czasem głoszenia - na wzór Apostołów - tajemnicy zmartwychwstania Jezusa Chrystusa. On sam bowiem - podobnie jak tym idącym do Emaus - przez wieki towarzyszy swoim uczniom w ich drodze ku Bogu, okazując niezmienną skuteczność słowa Bożego i sakramentu Eucharystii. Stawiając sobie pytanie, jaką wybrać metodę działań apostolskich, by świat uwierzył - otwórzmy pokornie Biblię. Dzięki jej światłu zbliżymy się do ołtarza eucharystycznego, by tam znaleźć Boga żywego. Wojciech Skóra MIC, "Oremus" kwiecień 1999, s. 54 Parafianin Nr 15 (198) rok V 10 kwietnia 2005 rok.
.
. |
góra
