Rdz 2, 18-24 to kluczowy fragment Biblii opisujący stworzenie kobiety i ustanowienie małżeństwa. W wersetach tych znajdujemy genezę instytucji małżeństwa, a także określenie jej celu i zasad. Fragment ten dostarcza wielu cennych wskazówek dotyczących relacji między mężczyzną a kobietą i jest podstawą nauczania Kościoła na temat małżeństwa.
Kluczowe wnioski:- Bóg stworzył Ewę jako towarzyszkę dla Adama, aby zakończyć jego samotność.
- Małżeństwo zostało ustanowione przez samego Boga jeszcze przed upadkiem człowieka.
- Celem małżeństwa jest tworzenie wspólnoty osób i płodnej miłości małżonków.
- Mężczyzna i kobieta dopełniają się w małżeństwie, tworząc jedność.
- Małżeński związek mężczyzny i kobiety ma charakter nierozerwalny.
Rdz 2, 18-24 - geneza małżeństwa
Fragment Rdz 2, 18-24 opisuje biblijną genezę małżeństwa. To tutaj po raz pierwszy pada stwierdzenie, że mężczyzna opuszcza ojca swego i matkę swoją i łączy się ze swoją żoną tak ściśle, iż stają się jednym ciałem (Rdz 2, 24).
Wersety te ukazują, że małżeństwo zostało ustanowione przez samego Boga jeszcze przed upadkiem człowieka. Małżeństwo jest zatem instytucją pochodzącą bezpośrednio od Stwórcy.
Co więcej, to Bóg stwarza kobietę jako towarzyszkę dla mężczyzny, aby zakończyć jego samotność. Kobietę i mężczyznę łączy głęboka, wzajemna relacja oparta na miłości i bliskości.
Rdz 2, 18-24 unaocznia, że małżeństwo nie jest wyłącznie ludzką umową czy kontraktem. Jest instytucją powołaną do istnienia przez samego Boga w akcie stwórczym.
Małżeństwo jako akt stwórczy Boga
Ustanowienie małżeństwa w Rdz 2, 18-24 następuje w ramach aktu stworzenia. Najpierw Bóg stwarza mężczyznę, a następnie – widząc jego samotność – postanawia uczynić mu "odpowiednią dla niego pomoc".
Stwarzając Ewę, Bóg wypowiada prorocze słowa, które znajdują spełnienie w małżeńskiej relacji: "dlatego opuści człowiek ojca swego i matkę swoją i połączy się z żoną swoją, i staną się jednym ciałem".
Rdz 2, 18-24 opisuje stworzenie Ewy
Kluczowym wydarzeniem opisanym w Rdz 2, 18-24 jest stworzenie pierwszej kobiety. Po stworzeniu mężczyzny i umieszczeniu go w ogrodzie Eden, Bóg stwierdza: "Niedobrze jest człowiekowi, gdy jest sam".
Werset 21 mówi wprost, że Bóg zesłał na Adama głęboki sen, po czym wyjął jedno z jego żeber i z budulca żebra zbudował niewiastę. Kobietę nazywa Ewą, co oznacza "życie", "matkę wszystkich żyjących".
Adam, ujrzawszy Ewę, woła: "Ta dopiero jest kością z kości moich i ciałem z ciała mego!". Te słowa wyrażają głęboką, nierozerwalną więź łączącą kobietę i mężczyznę.
Stworzenie Ewy unaocznia prawdę, że mężczyzna i kobieta dopełniają się nawzajem. Stanowią dwa niezbędne aspekty ludzkiej natury, powołane przez Boga do wzajemnej, głębokiej relacji.
Niedobrze jest człowiekowi, gdy jest sam (Rdz 2, 18)
Czytaj więcej: Ekskluzywne produkty i kolekcje od Myry Myry - Zobacz teraz!
Rdz 2, 18-24 mówi o celu małżeństwa
Celem małżeństwa ustanowionego przez Boga jest przede wszystkim zakończenie samotności człowieka i stworzenie głębokiej więzi między mężczyzną a kobietą. Małżonkowie mają stać się "jednym ciałem", a zatem bliską, nierozdzielną wspólnotą osób.
Kolejnym celem małżeństwa jest rodzicielstwo i powołanie do życia potomstwa. Fragment Rdz 1, 28 wzywa pierwszych ludzi do bycia płodnymi i rozmnażania się. Również małżeństwo prowadzić ma do aktu prokreacji i rodzenia dzieci.
Małżeństwo pełni zatem podwójną funkcję: z jednej strony jest głęboką wspólnotą życia i miłości pomiędzy małżonkami, z drugiej – otwiera się na życie i wychowanie nowych pokoleń.
Wspólnota osób i płodna miłość
Sformułowania Rdz 2, 18-24 wskazują, że małżeństwo nie ogranicza się do samego aktu fizycznego zbliżenia małżonków. Jest przede wszystkim głęboką jednością osób opartą na wzajemnej miłości i trosce o współmałżonka.
Ponadto małżeństwo z natury swej otwiera się na przyjęcie i wychowanie potomstwa. Miłość małżonków nie jest zamknięta w sobie, lecz płodna i twórcza.
| Wspólnota osób | Płodna miłość |
| Jedność kobiety i mężczyzny | Otwarcie na rodzicielstwo |
| Wzajemna pomoc i wsparcie | Prokreacja i wychowanie dzieci |
Rdz 2, 18-24 nakreśla role w małżeństwie
W opisie stworzenia pierwszego małżeństwa można doszukać się zarysu podziału ról w rodzinie. Rdz 2, 18-24 przypisuje mężczyźnie rolę przewodnika i opiekuna, podczas gdy kobieta jawi się bardziej jako pomoc i towarzyszka życia.
Adam zostaje stworzony jako pierwszy i umieszczony w ogrodzie Eden. To on otrzymuje od Boga polecenie, by czynić sobie ziemię poddaną. W pewnym sensie sprawuje władzę nad stworzonym światem.
Kobieta natomiast zostaje stworzona później jako "odpowiednia pomoc" dla mężczyzny. Jest jego towarzyszką, dopełnieniem i wsparciem. Według Rdz 2, 18-24 role te są komplementarne i równie istotne dla prawidłowego funkcjonowania rodziny.
- Mężczyzna jako przywódca i opiekun rodziny
- Kobieta jako wsparcie, towarzyszka życia i matka
Rdz 2, 18-24 ukazuje nierozerwalność związku
Sformułowanie o opuszczeniu ojca i matki, by zjednoczyć się z żoną (Rdz 2, 24) wskazuje na absolutną wyjątkowość i nierozerwalność małżeńskiego związku.
Małżeństwo tworzy więź silniejszą niż naturalna więź krwi z rodzicami. Dwoje ludzi staje się "jednym ciałem", a zatem organiczną, nierozdzielną całością.
Zgodnie z Rdz 2, 18-24 rozpad małżeństwa stanowi swoisty rodzaj "rozczłonkowania" tej pierwotnej, stwórczej jedności. Dlatego Kościół uznaje małżeństwo za nierozerwalny sakrament i związek dozgonny.
Przywrócenie pełnej jedności po rozpadzie małżeństwa jest trudne i bolesne jak próba ponownego zespolenia rozczłonkowanego ciała. Stąd ideałem pozostaje związek dozgonny i nierozerwalny.
Rdz 2, 18-24 przedstawia istotę małżeństwa
Cały fragment Rdz 2, 18-24, a zwłaszcza słynne zdanie "dlatego opuści człowiek ojca swego i matkę swoją i połączy się z żoną swoją, i staną się jednym ciałem" oddaje istotę małżeństwa.
Ukazuje ono małżeństwo jako wyjątkowo silną i bezwarunkową więź między kobietą a mężczyzną. Więź tę cechuje nie tylko fizyczna, ale także emocjonalna i duchowa bliskość. Małżonkowie dzielą ze sobą całe swoje życie.
Małżeństwo jest ponadto wspólnotą płodnej miłości, zdolnej do przekazywania nowego życia. Rodzicielstwo wpisane jest w samą naturę związku mężczyzny i kobiety.
Biblijny opis małżeństwa pozostaje niezwykle aktualny i trafny. Ukazuje on kwintesencję tej fundamentalnej ludzkiej relacji.
Podsumowanie
Przedstawiony artykuł szczegółowo analizuje biblijny fragment Rdz 2, 18-24, opisujący stworzenie Ewy i ustanowienie pierwszego małżeństwa. Jest to kluczowy fragment dla zrozumienia sensu i istoty małżeństwa.
Dowiadujemy się, że małżeństwo zostało ustanowione przez samego Boga podczas aktu stworzenia. Bóg stwarza Ewę jako odpowiednią towarzyszkę dla Adama. Kobietę i mężczyznę łączy wyjątkowo głęboka, fizyczna i duchowa więź.
Biblia przedstawia również cel małżeństwa: zarówno wspólnotę życia małżonków, jak i rodzicielstwo oraz wychowanie nowych pokoleń. Małżeńska miłość ma charakter płodny i otwarty na życie.
Wreszcie Rdz 2, 18-24 ukazuje małżeństwo jako nierozerwalny, dozgonny związek mężczyzny i kobiety. Jest on tak silny i bezwarunkowy, że Bóg porównuje go do jedności ciała i kości.
Tagi
Udostępnij artykuł
