Św. Roman to postać, która budzi zainteresowanie wielu osób ze względu na niezwykłą historię swojego życia. Z pochodzenia był ormianinem, który jako młody człowiek prowadził bujne i rozwiązłe życie. Przełom nastąpił, gdy pewnego razu ciężko zachorował i postanowił całkowicie odmienić swoje dotychczasowe postępowanie. Wstąpił do surowego klasztoru, gdzie przeszedł niezwykłą przemianę duchową. Od tej pory poświęcił się modlitwie i umartwieniom. Zasłynął z licznych cudów za życia i po śmierci. W niniejszym artykule przybliżymy najciekawsze fakty z jego niezwykłej historii.
Kluczowe wnioski:- Św. Roman to postać budząca zainteresowanie ze względu na burzliwą młodość i późniejszą głęboką przemianę.
- Po nawróceniu zasłynął z surowych umartwień i modlitwy w klasztorze.
- Za życia i po śmierci działy się za jego przyczyną liczne cuda.
- Jest patronem matek, kobiet ciężarnych i ludzi proszących o potomstwo.
- Jego historia pokazuje, że każdy człowiek, nawet grzesznik, może osiągnąć świętość.
Kim był św. Roman zanim został mnichem?
Św. Roman urodził się w V wieku w Armenii, w zamożnej rodzinie Sarkisiana. Od najmłodszych lat prowadził rozwiązłe i hulaszcze życie, nie stroniąc od hazardu, pijaństwa i rozpuście. Nie interesowała go religia, skupiał się wyłącznie na doczesnych przyjemnościach.
Sytuacja zmieniła się drastycznie, gdy pewnego razu św. Roman ciężko zachorował. Wtedy przeżył mistyczne widzenie, w którym ujrzał piekło przygotowane dla niego po śmierci. To doświadczenie tak go poruszyło, że postanowił całkowicie zmienić swoje dotychczasowe życie.
Nawrócenie i chrzest św. Romana
Pod wpływem wizji św. Roman nawrócił się na chrześcijaństwo. Przyjął chrzest i imię Roman. Rozdał cały swój majątek ubogim, a sam udał się do surowego klasztoru w Edessie, pragnąc odpokutować za grzechy młodości.
Nawrócenie św. Romana i wstąpienie do klasztoru
Klasztor, do którego wstąpił św. Roman słynął z niezwykle surowej reguły. Mnisi sypiali na gołej ziemi, jedli tylko chleb i warzywa, a ich dzień wypełniała ciężka praca i długie godziny modlitwy. Św. Roman nie tylko dostosował się do tych wymagań, ale jeszcze je zaostrzał, stając się wzorem ascezy.
Św. Roman spał jedynie 2-3 godziny na noc, resztę czasu poświęcając na modlitwę. Nosił włosiennicę, która powodowała krwawe otarcia na jego ciele. Wkrótce zyskał opinię świętego męża i wiele osób przybywało do niego po rady duchowe.
Czytaj więcej: Święta Małgorzata z Kortony - Tajemnice i cuda patronki nawróconych grzeszników
Surowe umartwienia praktykowane przez św. Romana
Z czasem św. Roman zapragnął jeszcze bardziej umartwiać swoje ciało. Zbudował słup, na którym spędzał całe dnie i noce, nawet zimą, na mrozie i śniegu. Przez wiele lat prowadził ten nadludzki tryb życia, odmawiając sobie snu i odpoczynku.
Bóg obdarzył go nadprzyrodzoną mocą, dzięki czemu św. Roman znosił te niewyobrażalne cierpienia.
Z biegiem czasu do św. Romana ściągało coraz więcej ludzi, proszących go o modlitwę w swoich potrzebach i chorobach. On zaś nieustannie się modlił i błagał Boga w ich intencjach.
Inne cuda za życia św. Romana
Gdy pewnego razu wybuchła susza i groził nieurodzaj, św. Roman modlił się przez tydzień na słupie i dzięki jego prośbom spadł obfity deszcz. Innym razem modlitwą uśmierzył szalejącą burzę. Za jego przyczyną działy się też uzdrowienia i nawrócenia grzeszników.
Cudowne uzdrowienia za przyczyną św. Romana
Najbardziej spektakularne cuda miały miejsce już po śmierci św. Romana. Do jego grobu zaczęły ściągać tłumy wiernych, prosząc o łaski i uzdrowienia. I rzeczywiście, przy grobie św. Romana działy się cuda - chromi zaczynali chodzić, niewidomi odzyskiwali wzrok, a niepłodne kobiety zachodziły w ciążę.
| Uzdrawianie z niepłodności | Uzdrawianie z chorób oczu |
| Uzdrawianie chromych | Uzdrawianie psychicznie chorych |
Sława św. Romana jako potężnego świętego cudotwórcy szybko rozniosła się po całej Armenii i poza jej granicami. Do dziś jest jednym z najbardziej czczonych świętych Kościoła ormiańskiego.
Roman patronem matek i kobiet ciężarnych
Św. Roman jest uważany za szczególnego patrona matek, kobiet ciężarnych i par pragnących potomstwa. Wynika to z licznych cudów, jakich za jego przyczyną doświadczyły niepłodne małżonki, które dzięki jego wstawiennictwu zaszły w ciąże i urodziły zdrowe dzieci.
- Kobiety modlą się do niego o łaskę macierzyństwa.
- Proszą go o zdrowie i szczęśliwy przebieg ciąży oraz porodu.
- Dziękują mu za narodziny upragnionego potomstwa.
Nawet dzisiaj wiele par doświadcza cudów za przyczyną św. Romana i może cieszyć się owocem swoich modlitw - zdrowymi dziećmi, których tak długo i gorąco pragnęli.
Śmierć św. Romana i jego niebiańska chwała
Po wielu latach ekstremalnych umartwień, św. Roman osłabł na zdrowiu i zmarł mając ponad 80 lat. Jego pogrzeb zgromadził tłumy wiernych, a grób szybko stał się miejscem pielgrzymek i cudów.
W ikonografii św. Roman przedstawiany jest jako sędziwy starzec z siwą brodą, odziany w mnisi szaty, ze wzrokiem utkwionym w niebo. Czasem u jego stóp widnieje model słupa, na którym spędził wiele lat swojego życia.
Dla chrześcijan św. Roman pozostanie na zawsze wzorem głębokiego nawrócenia, całkowitego oddania się Bogu oraz heroicznej ascezy. Jego życie pokazuje, że każdy człowiek, nawet największy grzesznik, może osiągnąć świętość.
Podsumowanie
Historia św. Romana to fascynująca opowieść o człowieku, który z hulaszczego grzesznika przeobraził się w jednego z najbardziej cenionych świętych. Jego droga do świętości wiodła przez ciężką chorobę, mistyczne widzenie piekła i kompletne nawrócenie. Od tej pory poświęcił swoje życie na surową ascezę, modlitwę i pokutę. Zasłynął z niezwykłych umartwień, które znosił z bożą pomocą.
Już za życia, a potem po śmierci działo się wiele cudów za przyczyną św. Romana. Uzdrowienia chorych, uśmierzenie burzy czy spowodowanie deszczu to tylko niektóre z nich. Ale najbardziej znany jest ze licznych cudów z dziedziny płodności. Dzięki jego wstawiennictwu niepłodne kobiety zachodziły w ciążę i rodziły dzieci.
Dlatego też św. Roman czczony jest jako patron matek, kobiet w ciąży i pragnących potomstwa. Do dziś wiele par prosi go o wstawiennictwo w staraniach o dziecko i dostaje upragniony przez lata dar rodzicielstwa. Historia jego życia pokazuje, że dla Boga nie ma nic niemożliwego.
Św. Roman pozostanie na zawsze przykładem nawrócenia grzesznika i siły łaski Bożej, która potrafi przemienić człowieka nawet z największych zepsucia w wielkiego świętego. Jego ascetyczne życie i cuda są inspiracją dla wielu pokoleń chrześcijan.
Tagi
Udostępnij artykuł
