Św. Klara to jedna z najbardziej znanych i cenionych świętych Kościoła katolickiego. Była założycielką zakonu klarysek - żeńskiej gałęzi franciszkanów, a jej niezwykłe życie pełne modlitwy i ascetyzmu stało się inspiracją dla wielu pokoleń. W artykule przybliżamy jej niezwykłą historię, duchowość i charyzmat, a także cuda, które miały miejsce za jej wstawiennictwem. Poznamy drogę św. Klary do świętości i zobaczymy, jak wiele możemy się od niej nauczyć.
Kluczowe wnioski:- Św. Klara pokazuje nam, jak żyć w zjednoczeniu z Chrystusem i realizować Jego nauki w codzienności.
- Jej heroiczna wiara i zaufanie Bogu, nawet w najtrudniejszych chwilach, mogą być dla nas wzorem.
- Ascetyczny tryb życia św. Klary uczy nas pokory, prostoty i oderwania od dóbr materialnych.
- Cuda zdziałane za wstawiennictwem Św. Klary ukazują jej szczególną moc pośredniczenia u Boga.
- Dziedzictwo duchowe św. Klary trwa w Kościele do dziś i nadal inspiruje wielu ludzi.
Klara - historia niezwykłej patronki Asyżu
Św. Klara urodziła się w 1194 roku w Asyżu, w zamożnej rodzinie mieszczańskiej. Od najmłodszych lat wyróżniała się głęboką pobożnością i wrażliwością na potrzeby ubogich. Mając 18 lat, poruszona kazaniem św. Franciszka z Asyżu, zdecydowała się pójść za jego przykładem i poświęcić życie Bogu. W nocy z Niedzieli Palmowej potajemnie opuściła dom rodzinny i udała się do kaplicy Porcjunkuli, gdzie św. Franciszek obciął jej włosy na znak przynależności do zakonu.
Wkrótce Klara założyła przy kościele św. Damiana w Asyżu klasztor dla sióstr nazwanych później klaryskami. Za radą św. Franciszka napisała dla sióstr regułę zakonną opartą na Ewangelii i ideałach franciszkańskich. Klaryski wieściły surowe, kontemplacyjne życie w ubóstwie, pokorze i pracy.
Przez 41 lat św. Klara pozostała przełożoną założonego przez siebie klasztoru. Jej niezwykła osobowość, wierność charyzmatowi i heroiczne cnoty sprawiły, że jest czczona w Kościele jako patronka telewizji i telekomunikacji.
Msza św. Klary w oblężonym Asyżu
Jednym z najbardziej znanych wydarzeń z życia św. Klary jest cud eucharystyczny, który miał miejsce, gdy Asyż był oblegany przez wojska cesarza Fryderyka II. Św. Klara Molila wówczas usilnie o dostęp do Najświętszego Sakramentu dla sióstr konających z głodu w klasztorze. Pomimo zakazu opuszczania murów, w Wielki Czwartek z odsieczą przyszedł kapłan z Hostią.
Według tradycji, gdy szedł ulicami miasta, jego sylwetka była niewidoczna. W ten cudowny sposób św. Klara wraz siostrami mogły przyjąć Komunię Św. I posilić się Chlebem eucharystycznym.
Duchowość i charyzmat św. Klary z Asyżu
Św. Klara prowadziła głębokie życie modlitewne, koncentrując się zwłaszcza na rozważaniu męki Pańskiej. Jej duchowość cechowała się ubóstwem, pokorą, umartwieniem i całkowitym zaufaniem Opatrzności Bożej. Bardzo czciła Eucharystię, nazywając ją „oglądaniem samego Boga”.
Siłę czerpała z codziennej modlitwy i lektury Pisma Świętego. Zachowane pisma św. Klary ukazują jej znamienity charyzmat duchowego macierzyństwa i troski o powierzone jej osoby. Była też obdarzona charyzmatem proroctwa i czynienia cudów.
Po jej śmierci siostry złożyły zeznania o licznych łaskach doznanych za jej wstawiennictwem: uzdrowieniach chorych, nawróceniu grzeszników i pomocy w rozmaitych potrzebach.
„Niczego się nie lękajcie, nic was nie martwi, ale we wszystkim dziękujcie Bogu”
cuda i łaski doznane za wstawiennictwem św. Klary
Jeszcze za życia, a potem po śmierci, św. Klara wstawiała się u Boga w licznych sprawach i wypraszała łaski dla tych, którzy z ufnością się do niej modlili. Do najbardziej znanych cudów należy uzdrowienie chorego na oczy brata Leona, współpracownika św. Franciszka.
Kiedy brat Leon ciężko zachorował na oczy i groziła mu utrata wzroku, św. Klara uczyniła nad nim znak krzyża, a on odzyskał wzrok. Była też wzywana jako orędowniczka w trudnych porodach i ratunku przed śmiercią.
Po jej kanonizacji w 1255 roku, kult Św. Klary szybko się rozszerzył, a liczne łaski i cuda za jej wstawiennictwem były skrupulatnie spisywane przez siostry klaryski.
- Uzdrowienia chorych, zwłaszcza ze schorzeniami oczu
- Pomoc w szczęśliwym rozwiązaniu
- Wsparcie w trudnych sytuacjach życiowych
Świadectwo życia św. Klary - lekcja pokory i wiary

Świadectwo życia Św. Klary płynące z jej pism i przekazów hagiograficznych stanowi niezwykłą lekcję ewangelicznej doskonałości. Jej heroiczne cnoty - miłość do Boga i ludzi, pokora, prostota, wierność powołaniu - są światłem i inspiracją także dla współczesnego człowieka.
Klara całym sercem realizowała ideał życia franciszkańskiego, naśladując ubóstwo Chrystusa i Matki Bożej. Jej głęboka wiara pozwalała przetrwać najcięższe chwile, zawsze z ufnością oddając się woli Bożej. Jest patronką telewizji, gdyż promieniowała światłem Chrystusa na wszystkich wokół siebie.
Pokora i prostota życia
Św. Klara prowadziła ascetyczne życie w surowej regule, całkowicie poświęcając się modlitwie, pracy i służbie siostrom. Odrzuciła dostatnie życie, by iść za głosem powołania. Jej pokora i prostota życia natchnęły tysiące osób do naśladowania jej przykładu.
Klara pozostała wierna franciszkańskiemu charyzmatowi przez całe życie, nie ustępując naciskom Kościoła, by złagodzić regułę. Jej postawa stała się wzorem bezwzględnego zaufania Opatrzności Bożej.
Klara - droga do naśladowania Chrystusa
Św. Klara całym swoim jestestwem realizowała ideał naśladowania ubogiego i pokornego Chrystusa. Wyrzekła się bogactw, by iść w Jego ślady. Konsekwentnie wcielała w życie Ewangelię, stając się żywym naśladowcą Mistrza z Nazaretu.
Jej ascetyczne życie, pełne wyrzeczeń i umartwienia, było nieustannym dążeniem do zjednoczenia z Chrystusem. Klara głęboko rozważała Słowo Boże, aby upodabniać się do Jezusa i pełnić Jego wolę. Była też gorliwą czcicielką Eucharystii, w której widziała obecność samego Boga.
Dla św. Klary droga do świętości prowadziła przez kontemplację Chrystusa Ukrzyżowanego i całkowite oddanie swojego życia Jemu. Jej przykład pokazuje, jak we współczesnym świecie iść drogą Ewangelii.
Dziedzictwo duchowe św. Klary w Kościele
Św. Klara pozostawiła niezwykłe dziedzictwo duchowe, które trwa w Kościele po dziś dzień. To przede wszystkim charyzmat klariański i reguła zakonna napisana dla sióstr, znana jako Reguła św. Klary. Opierając się na Ewangelii i duchowości franciszkańskiej ukazuje drogę życia doskonałego na wzór Chrystusa.
Świadectwo życia św. Klary jest źródłem nieustającej inspiracji dla sióstr klarysek, ale też dla wielu osób świeckich pragnących pogłębiać życie duchowe. Niezliczone osoby doświadczyły jej wstawiennictwa i opieki w niebie. Dziedzictwo duchowe św. Klary przetrwało burze dziejowe i trwa niezmiennie od VIII wieku.
1194 | Urodzenie Klary Offreduccio w Asyżu |
1212 | Wstąpienie do zakonu św. Franciszka z Asyżu |
1216 | Założenie Zakonu Klarysek przez św. Klarę |
1255 | Kanonizacja Św. Klary |
Podsumowanie
Drogi Czytelniku, w powyższym artykule staraliśmy się przybliżyć niezwykłe życie i dziedzictwo św. Klary z Asyżu. Prześledziliśmy jej fascynującą drogę od zamożnej mieszczki do założycielki surowego zakonu klarysek. Poznaliśmy heroiczną wiarę Klary, która pomogła jej przetrwać ciężkie chwile i wytrwać przy powołaniu.
Inspirujące jest również głębokie życie wewnętrzne Św. Klary, jej zamiłowanie do modlitwy, ascezy i kontemplacji męki Pańskiej. To wszystko czyniło ją prawdziwą uczennicą Chrystusa. Nie dziwi więc, że już za życia, a potem po śmierci wiele osób doświadczyło cudów za jej wstawiennictwem.
Mam nadzieję, Drogi Czytelniku, że chociaż w małym stopniu zachęciłem Cię do poznania tej niezwykłej świętej. A może nawet do naśladowania jej heroicznej wiary i zaufania Bożej Opatrzności? Świadectwo życia św. Klary pozostaje ponadczasową inspiracją dla każdego z nas.
Jeśli chciałbyś pogłębić wiedzę o życiu i duchowości św. Klary, na pewno warto sięgnąć do jej pism lub licznych opracowań hagiograficznych na jej temat. Jestem przekonany, że każdy znajdzie tam coś ważnego także dla siebie.