Spis artykułów.

.

Modlitwa Kościoła Katowickiego
na rozpoczęcie Roku Wiary.
2012.10.11.

I. Boże Stworzycielu,
Istot niewidzialnych i widzialnych
Nieba i ziemi.
Niech ziemia, którą stworzyłeś, chwali Cię i wywyższa na wieki.
Ty, który podtrzymujesz świat i nas w istnieniu, wielbiony w tajemnicy Twej Świętej Opatrzności,
Nie dozwól, abyśmy jako stworzenie, wypadli z Twoich dłoni dających życie wszystkiemu, co istnieje,
Nie dozwól, abyśmy przestali widzieć związek rzeczy stworzonych z Twoją miłością i wszechmocą.

II. Boże Dawco Objawienia,
Boże ojców naszych,
Boże Abrahama, Jakuba, Józefa, Dwunastu Pokoleń,
Boże Księgi świętej, Prawa i świątyni,
Który prowadziłeś Lud swój w chmurze pełnej blasku przez wodne obszary i piaski pustyni,
Strzegłeś go przed wrogiem, aby szedł bezpiecznie.
Dziękujemy Ci
Za dar objawienia nam świętych prawd wiary,
Za Twoje słowo, które daje życie,
Za żywą, niezmienną Tradycję przekazywania nam Twego zbawczego orędzia. Przepraszamy Cię,
Że święte Księgi Pisma nie są czytane, głoszone, rozdawane jak chleb,
Że nie powtarzamy ich treści i za mało nad nimi medytujemy.
Pomóż nam objawienie Twoje, zamknięte w ludzkim słowie uczynić naszym domem, Schronieniem,
I celem naszych dróg.
Niech wszyscy, którzy nazywają się Twymi dziećmi, poznając Pismo Święte,
Do syta nakarmią się Jego treścią,
Pogłębią swoją wiarę,
I zrozumieją, że bez znajomości Twoich wersetów,
Nieśmiertelnych, zbawiennych i wyzwalających,
Każde życie jest uschniętym figowcem,
A śmierć bezowocna.

III. Boże Odkupicielu, Zbawicielu nasz
Gdy noc świata, w swym biegu, zbliżała się do połowy, rozdarłeś niebiosa i zstąpiłeś na ziemię.
Stałeś się człowiekiem, dzieckiem pukającym do drzwi świata, synem Maryi i Józefa, cieśli z Nazaretu, poddanym ich woli.
Nowonarodzony, którego najświętsze imię czczone jest w noc Bożego Narodzenia,
Bądź uwielbiony w tajemnicy Bóstwa, które przyjęło ludzką naturę,
Bądź uwielbiony w tajemnicy głoszonej Ewangelii,
W tajemnicy Twych cudów i znaków, zapowiadających pełnię czasów. Z sercem włócznią przebitym:
Bądź uwielbiony w tajemnicy Twojej męki, śmierci i zmartwychwstania,
W tajemnicy Twego wniebowstąpienia.
Dziękujemy Ci za to, że stałeś się nam tak bliski, że zamieszkałeś pośród nas dzieląc z nami los pielgrzymów, zdążających do niebiańskiej ojczyzny.
Dziękujemy Ci za przykład synowskiego posłuszeństwa okazywanego Maryi i Józefowi, a nade wszystko Ojcu, który jest w Niebie.
Dziękujemy za przykład pracy fizycznej, której nadałeś wartość odkupieńczą.
Dziękujemy za Twoje Słowo, za objawienie w Nim niezgłębionej prawdy o Trójcy Przenajświętszej, o Bogu, który jest Miłością, Za nowe przykazanie, które jest i będzie naszym programem na życie i wieczność.
Czczony w tajemnicy Eucharystii, Dziękujemy Ci za Twoje Ciało i Krew, w których pozostajesz z nami w naszych parafialnych wieczernikach aż do skończenia świata.
Za Kościół, mistyczne Ciało, którego jesteś Głową, a my jego członkami,
Za wszczepienie nas w Boską Winorośl w sakramencie Chrztu Świętego,
Za dar wiary, dzięki któremu mieszkasz w naszych sercach,
Za dar Bożego życia przywracany i umacniany w nas przez Twoje Słowo i Święte Sakramenty,
Za przemianę naszej śmierci w paschę, która życie przemienia i uwydatnia,
Za nieśmiertelność, której nadałeś nowy, pełen nadziei, sens.
Nieraz wyrzucałeś swym najbliższym uczniom brak wiary,
Dlatego, przypatrujemy się naszej,
Pytając, czy jest chociaż jak ziarnko gorczycy,
Czy jest jak skarb lub drogocenna perła, dla których warto sprzedać wszystko, co posiadamy?
Przepraszamy Cię, Królu Wszechświata z katowickiej katedry,
Że dar wiary traktujemy nieraz jak ów sługa, co otrzymany talent zakopał w ziemi,
Że nie pogłębiamy naszej wiary, pozwalając by zamieniła się w bezmyślną obrzędowość,
Że zapominamy Tobie bezgranicznie ufać i Tobie wierzyć,
Że ukrywamy wiarę w ścianach domu i w murach świątyni, a w życiu publicznym jej się wyrzekamy,
Że wstydzimy się przyznać do Ciebie, gdy przychodzi czas świadectwa,
Że lękamy się wyznać Ciebie przed ludźmi w obawie wyśmiania, towarzyskiego odrzucenia czy prześladowań,
Że nie dzielimy się skarbem wiary z innymi, zwłaszcza z najbliższymi w domu, który przestaje być pierwszą szkołą wiary,
Że dajemy zgorszenie słabym, którzy błądzą, widząc nasz brak konsekwencji i niestałość,
I tak nie zauważamy, jak powoli stajemy się letnimi, gasząc w sobie światło wiary i tracąc jej radość.
Panie, Dobry Pasterzu, dający życie za Owce, Strzeż nas przed rutyną i przeciętnością, które prowadzą do śmierci wiary, a sumienie zmuszają do milczenia.
O, daj nam, Panie tomaszowe pragnienie wyznawania
- Pan mój i Bóg mój!

IV. Duchu Święty Boże,
który nas uświęcasz i ożywiasz,
Duchu Pocieszycielu,
Bądź uwielbiony w tajemnicy stworzenia, kiedy unosiłeś się nad wodami,
Bądź uwielbiony w tajemnicy odkupienia, kiedy spocząłeś nad Jordanem na Synu Człowieczym,
Bądź uwielbiony w tajemnicy Twego zesłania na Apostołów pod postacią ognistych języków i wichru,
Bądź uwielbiony w tajemnicy Kościoła, napełnionego Twymi rozlicznymi charyzmatami, z których największa jest Miłość,
Bądź uwielbiony w tajemnicy ludzkiego serca, w którym rozlewasz łaskę synostwa Bożego,
Bądź uwielbiony w tajemnicy modlitwy, której usta człowieka nie potrafią wyrazić.
Dziękujemy Ci za owoce Twojego działania w tych, którzy są Ci posłuszni, za miłość, radość, pokój, cierpliwość, uprzejmość, dobroć, wierność, łagodność i opanowanie.
Za wzrost naszej wiary, nadziei i miłości.
Stworzycielu,
Wywołujący z kości i popiołów
Ludzi zmartwychwstałych i przemienionych,
Wybacz nam zatwardziałość serca i karku,
Zawinioną przez grzech, głuchotę uszu i ślepotę oczu,
Uśpione sumienie,
Zniszczone świątynie ludzkich dusz i ciał,
Odrzucanie Twej Mocy zmieniającej świat
i przygotowującej go na nadejście Królestwa Bożego.

V. Boże, Ojcze, Synu i Duchu Święty, Trójco
Przenajświętsza wzywana we wszystkich kościołach świata, naszej
Ojczyzny i naszej śląskiej Ojcowizny, prosimy,
Zanim zgaśnie światło naszych oczu i dzień nachyli się ku zachodowi istnienia,
Oświecaj nas i prowadź
Z ziemi mroku i rozpaczy,
Do Królestwa Bożego,
Do stolicy stawianej z kryształu i światła,
Ojcze, Synu i Duchu Święty,
Słowo,
Drogowskazie
Wbity na rozstajnych drogach kosmosu!
Nasza Nadziejo.
Boże, bogaty w miłosierdzie, wielbiony w tej tajemnicy we wszystkich naszych kościołach, wołamy do Ciebie o miłosierdzie dla nas i całego świata.
Jezu - my budujący Kościół na Górnym Śląsku - ufamy Tobie a w Roku Wiary pokornie prosimy: Zmiłuj się nad nami i przymnóż nam wiary. Amen.

Katowice, 2012.10.11
VAI -7195/12

.

I. Zarządzenie:

1. Otwarcie Roku Wiary w parafiach archidiecezji nastąpi w najbliższą niedzielę 14 października.
Liturgia Mszy św. w ten dzień powinna być przygotowana ze szczególną starannością. A mianowicie:
- nawiązując do sakramentu chrztu świętego, akt pokuty można zastąpić aspersją;
- podczas procesji wejścia wnosi się Ewangeliarz, ewentualnie, jeśli to możliwe wydane ostatnio w większym formacie dokumenty Soboru Watykańskiego II (Wyd. przez Pallotinum) oraz Katechizm Kościoła Katolickiego; Ewangeliarz składa się na ołtarzu, pozostałe księgi przy chrzcielnicy;
- w liturgię słowa Bożego należy włączyć wiernych świeckich i osoby konsekrowane;
Ponadto:
- chrzcielnica powinna być przystrojona kwiatami;
- podczas liturgii powinien płonąć paschał.

2. "Modlitwę Kościoła katowickiego na rozpoczęcie Roku Wiary" należy odmówić pobożnie bezpośrednio po odczytaniu Ewangelii (zastępuje homilię) w postawie klęczącej przed ołtarzem (celebrans klęka od strony nawy); trzeba zachęcić, aby wierni również uklęknęli.
- po modlitwie wskazana jest chwila ciszy; po czym następuje chrzcielne Wyznanie wiary lub Credo odśpiewane przez wiernych; do w/w praktyk można powracać podczas trwania Roku Wiary;
- opuszcza się Modlitwę wiernych.

3. Zaleca się, aby bezpośrednio po zakończeniu Mszy św. kapłani udzieli sobie nawzajem oraz wiernym świeckim na rozpoczęcie Roku Wiary błogosławieństwa czyniąc znak krzyża na czole. Można przy tym wypowiedzieć następującą formułę:

K. "Niech Bóg w Trójcy Jedyny - odnowi w Was/ w Tobie/ łaskę sakramentu Chrztu św. i przymnoży Wam/ Ci/ wiary, w imię Ojca i Syna i Ducha Świętego". W. Amen.

4. W II połowie października u kolporterów "Gościa Niedzielnego" będą do nabycia obrazki z wizerunkiem Chrystusa Pantokratora, Króla Wszechświata wraz z wyznaniem wiary na odwrocie.

5. Zaleca się, aby w kościołach w Roku Wiary eksponować Ewangeliarz i proklamować z niego Ewangelię, zwłaszcza podczas każdej Mszy św. niedzielnej.

6. Należy zachęcać wiernych do uczestniczenia, oprócz Eucharystii świątecznych, w Mszach św. w tygodniu.

Ponieważ coraz więcej osób szuka ciszy w świątyniach, Rok Wiary powinien być również czasem otwartych kościołów i okresem częstej, indywidualnej i wspólnotowej adoracji Najświętszego Sakramentu duchowieństwa i wiernych świeckich.

+Wiktor Skworc
Arcybiskup Metropolita
Katowicki

II. Komentarze do Niedzieli rozpoczynającej
Rok Wiary w Archidiecezji Katowickiej

1. Komentarz przed rozpoczęciem liturgii
W czwartek wspominaliśmy dzień, który wpisał się w historię Kościoła Powszechnego. Przed 50 laty, dnia 11 października 1962 r. rozpoczęły się obrady Soboru Watykańskiego II, a przed 20 laty Ojciec Święty Jan Paweł II ogłosił Katechizm Kościoła Katolickiego. To były niezwykłe wydarzenia. Dlatego Ojciec Święty Benedykt XVI, ogłaszając Rok Wiary, pragnie zwrócić na nie naszą uwagę. Zarówno Sobór, jak i Katechizm, są darami Boga dla naszego pokolenia. Wskazują sposób przeżywania i wyrażania wiary językiem współczesnego człowieka.

Dziś chcemy rozpocząć ten szczególny rok łaski także w naszej parafii. Na początku Eucharystii uroczyście zostanie wniesiony Ewangeliarz - księga życia i wiary, z której w rozpoczynającym się roku mamy obficie czerpać.

Głównym aktem wkroczenia w Rok Wiary będzie "Modlitwa Kościoła Katowickiego na rozpoczęcie Roku Wiary". Klęcząc razem z kapłanem i wpatrując się w krzyż Chrystusa włączymy się w tę modlitwę. Następnie wyznamy naszą wiarę i potwierdzimy ją trzykrotnie śpiewając aklamację: Chwała Ojcu i Synowi i Duchowi Świętemu.

Ważnym momentem liturgii otwarcia Roku Wiary będzie indywidualne błogosławieństwo, które każdy z nas może przyjąć. Po błogosławieństwie ogólnym można będzie podejść do stopni ołtarza w porządku komunijnym, gdzie duszpasterze będą kreślić znak krzyża na naszym czole jako znak utwierdzenia nas w wierze i posłania, byśmy świadczyli o naszej wierze.

Wdzięczni Bogu za dar wiary, jednocząc się z Ojcem Świętym Benedyktem, z biskupami zgromadzonymi w Rzymie na Synodzie na temat nowej ewangelizacji, w duchowej jedności z naszym pasterzem, arcybiskupem Wiktorem i w łączności z całym Kościołem powszechnym rozpoczynamy tę świętą liturgię.

2. Komentarz po Ewangelii, przed "Modlitwą Kościoła Katowickiego."
Uklęknijmy teraz przed Bożym Majestatem i módlmy się razem wsłuchując się w słowa "Modlitwy Kościoła Katowickiego na rozpoczęcie Roku Wiary". Wpatrujmy się w Chrystusa Króla, który przewodzi naszej wierze i ją wydoskonala.

3. Komentarz przed wyznaniem wiary
Powstańmy i uroczyście wyznajmy naszą wiarę odpowiadając na zadawane nam pytania. To wyznanie potwierdzimy trzykrotnie śpiewając antyfonę "Chwała Ojcu i Synowi i Duchowi Świętemu". Będzie to równocześnie potwierdzeniem naszego świadomego wejścia w Rok Wiary.

4. Komentarz przed błogosławieństwem
Joseph Ratzinger - Benedykt XVI - napisał kiedyś następujące słowa: "Podstawowym chrześcijańskim gestem modlitewnym jest i pozostanie znak krzyża. Jest on fizycznie wyrażonym wyznaniem wiary w ukrzyżowanego Chrystusa [.] Czynimy znak krzyża na sobie samych i w ten sposób włączamy się w błogosławiącą moc Jezusa Chrystusa; czynimy go nad ludźmi, którym życzymy błogosławieństwa; znaczymy nim także przedmioty, z którymi spotykamy się w życiu i które chcemy niejako na nowo otrzymać z rąk Jezusa Chrystusa. Przez pośrednictwo krzyża możemy sobie wzajemnie udzielać błogosławieństwa. Nigdy nie zapomnę - kontynuuje Joseph Ratzinger - z jaką pobożnością i wewnętrznym przejęciem ojciec i matka [.] kładli na nas znak krzyża, na czole, ustach i piersi. Błogosławieństwo to było dla nas swoistym glejtem, który nas chronił, idącą z nami gwarancją modlitwy rodziców i pewnością, że modlitwę tę podtrzymuje błogosławieństwo Odkupiciela".

Za chwilę, po błogosławieństwie ogólnym, każdy z nas będzie mógł podejść do stopni ołtarza w porządku komunijnym, by otrzymać ten szczególny znak i dar - krzyż położony na czole na dobre przeżycie Roku Wiary. Niech ten ojcowski gest naszych duszpasterzy utwierdzi naszą wiarę.

Umocnieni tym znakiem błogosławieństwa, idźmy, aby świadczyć o naszej wierze!

Opracowanie komentarzy:
ks. dr Andrzej Hoinkis, ceremoniarz archidiecezjalny

góra

.