Św. Alfons to jedna z najważniejszych postaci w historii Kościoła Katolickiego. Był niezwykle płodnym pisarzem, który pozostawił po sobie bogatą spuściznę teologiczną i duchową. Jego życie było wzorem oddania się na służbę Bogu i bliźnim. Założył zgromadzenie redemptorystów, które do dziś kontynuuje jego charyzmat. Warto bliżej przyjrzeć się losom i dokonaniom tego niezwykłego świętego.
Kluczowe wnioski:- Św. Alfons to wzór gorliwego kapłana i teologa moralisty.
- Jego walka z jansenizmem przyczyniła się do oczyszczenia nauki Kościoła.
- Założył zgromadzenie redemptorystów, kontynuujące jego charyzmat.
- Pozostawił po sobie bogatą spuściznę pisarską o tematyce teologicznej.
- Jego życie i dzieło są inspiracją dla wielu katolików.
Życie św. Alfonsa
Św. Alfons Maria de Liguori urodził się 27 września 1696 roku w Neapolu. Pochodził z arystokratycznej rodziny i jako młody człowiek obrał karierę prawniczą. Jednak w wieku 27 lat porzucił obiecującą karierę, by całkowicie poświęcić się Bogu.
Wstąpił do seminarium duchownego i w 1726 roku przyjął święcenia kapłańskie. Od samego początku dał się poznać jako niezwykle gorliwy duszpasterz, zwłaszcza w pracy wśród najuboższych. Organizował misje ludowe, podczas których głosił kazania, spowiadał, katechizował.
W 1732 roku założył Zgromadzenie Najświętszego Odkupiciela (redemptorystów), którego celem była pomoc biednym i opuszczonym. Sam Alfons prowadził surowe, ascetyczne życie, dając przykład swoim zakonnikom.
Do końca życia pozostał niezwykle płodnym pisarzem. Jest autorem 111 dzieł o tematyce ascetycznej i moralnej. Szczególnie znana jest jego Teologia moralna. Zmarł 1 sierpnia 1787 roku, a kanonizowany został w 1839 roku przez papieża Grzegorza XVI.
Dzieciństwo i edukacja
Alfons urodził się w zamożnej arystokratycznej rodzinie markizów de Liguori. Od najmłodszych lat przejawiał niezwykłe zdolności intelektualne. Już jako 16-latek uzyskał doktoraty z prawa cywilnego i kanonicznego.
Mając zaledwie 21 lat został jednym z najmłodszych adwokatów Królestwa Neapolu. Słynął z niezwykłej elokwencji i błyskotliwości. Jednak jego kariera dobiegła niespodziewanego końca, gdy jako 27-latek niespodziewanie zrezygnował z pracy prawnika.
Praca duszpasterska św. Alfonsa
Decyzja o porzuceniu intratnej kariery i poświęceniu się stanowi duchownemu była u Alfonsa bardzo mocna i dojrzała. Po święceniach z wielkim zapałem oddał się posłudze wśród najuboższych mieszkańców Neapolu i okolic.
Zakrojona na szeroką skalę praca misyjna św. Alfonsa, którą prowadził przez kilka następnych lat, przynosiła wspaniałe owoce. Setki tysięcy ludzi, którzy na co dzień byli pozbawieni opieki duszpasterskiej, miało okazję wyspowiadać się, wysłuchać kazań, pogłębić swoją wiarę.
Nie znam drugiego świętego, który by przeprowadził w życiu tyle misji co św. Alfons! - pisał o nim papież Pius XII.
Wielką zasługą Alfonsa było również tworzenie literatury religijnej w języku włoskim, zrozumiałym dla prostych ludzi. Sam opublikował kilkadziesiąt broszur i książeczek o treści katechetycznej i ascetycznej, przeznaczonych dla ludu.
Czytaj więcej: Poznaj historię i znaczenie - święta Marianna, patronka cierpiących i biednych
Walka św. Alfonsa z jansenizmem
Istotnym polem działalności św. Alfonsa była walka z jansenizmem, herezją podważającą miłosierdzie Boże i głoszącą skrajny rygoryzm moralny. Jego nauka stała się bardzo popularna w XVIII wieku, prowadząc wielu katolików do rozpaczy z powodu rzekomej niemożności zbawienia.
Alfons Maria de Liguori swoją działalnością pisarską i kaznodziejską zdecydowanie wystąpił przeciw tym racjonalistycznym i surowym poglądom. Podkreślał zawsze nieskończone miłosierdzie Boga wobec każdego człowieka.
Najważniejsze dzieła św. Alfonsa
| 1755 | Praxis confessarii (Praktyka spowiednika) |
| 1758 | Theologia moralis (Teologia moralna) |
| 1762 | Le glorie di Maria (O chwalebnosci Maryi) |
Jak widać z tego zestawienia, św. Alfons był niezwykle płodnym pisarzem. Jego najważniejszym dziełem jest Teologia moralna, będąca podsumowaniem jego poglądów etyczno-teologicznych.
Książka ta była wielokrotnie wznawiana i tłumaczona na wiele języków. Stanowiła podstawę odnowy teologii moralnej po kryzysie jansenizmu. Jej znaczenie dla Kościoła trudno przecenić.
Alfons i jego zakon redemptorystów
Wielkim osiągnięciem Alfonsa było założenie w 1732 roku Zgromadzenia Najświętszego Odkupiciela, zwanego redemptorystami. Szybko zyskało ono zatwierdzenie ze strony władz kościelnych.
Redemptoryści prowadzili przede wszystkim działalność misyjną i rekolekcyjną, zgodnie z charyzmatem swego założyciela. Ich praca przynosiła wiele dobrych owoców - ludzie chętnie przyjmowali głoszone przez nich kazania misyjne.
Św. Alfons jako przełożony generalny wykazywał wielką troskę o formację zakonników, sam układał dla nich reguły i pouczenia. Mimo licznych obowiązków znajdował czas na pisanie książek i prowadzenie korespondencji.
- Św. Alfons założył zgromadzenie redemptorystów w 1732 r.
- Był pierwszym przełożonym generalnym nowego zakonu
Zmarł jako przykładny zakonnik 1 sierpnia 1787 roku, pozostawiając po sobie ogromną spuściznę pisarską i charyzmatyczny zakon, istniejący po dziś dzień.
Nauka moralna św. Alfonsa
Jak już wspomniano, św. Alfons jest jednym z najwybitniejszych moralistów i teologów w dziejach Kościoła. Jego poglądy stanowiły zdecydowaną polemikę z surową i bezwzględną etyką jansenistów.
Podstawą moralności według Alfonsa było przede wszystkim miłosierdzie i dobroć Boga, a nie tylko sama sprawiedliwość. W nauce o sumieniu podkreślał, że trzeba je kształtować zgodnie z duchem Ewangelii.
Jednocześnie św. Alfons nie popadał w przesadny laksjonizm czy libertarianizm moralny. Zachęcał do systematycznej pracy nad sobą, pokonywania wad i grzechów. Tylko w ten sposób można dążyć do świętości.
Nauka moralna św. Alfonsa stanowi zdrową, biblijną syntezę miłosierdzia i sprawiedliwości Bożej. Dlatego Kościół ogłosił go nie tylko świętym, ale i wybitnym Doktorem moralnym.
Podsumowanie
Św. Alfons to postać niezwykła i fascynująca. Ten utalentowany prawnik w młodym wieku zrezygnował z kariery, by w pełni oddać się Bogu. Jako kapłan i założyciel zakonu redemptorystów poświęcił życie na służbę ubogim i opuszczonym.
Był również wybitnym pisarzem i teologiem. Jego liczne dzieła, a przede wszystkim „Teologia moralna”, miały ogromy wpływ na myśl i życie Kościoła. Najważniejszym rywalem, z którym polemizował, był surowy jansenizm.
Św. Alfons pokazuje, jak łączyć gorliwą posługę kapłańską z intensywną pracą intelektualną. Jego heroiczne wręcz zaangażowanie w niesienie pomocy duchowej najuboższym budzi podziw po dziś dzień.
Ten wielki święty pozostawił bogatą spuściznę i charyzmatyczny zakon, który kontynuuje jego dzieło. Jest niewątpliwie jedną z najważniejszych postaci w dziejach Kościoła katolickiego.
Tagi
Udostępnij artykuł
