KSIĘGA PIERWSZA

PSALM 2*

.

Mesjasz Królem

1 Dlaczego narody się buntują,
czemu ludy knują daremne zamysły?
2 Królowie ziemi powstają
i władcy spiskują wraz z nimi
przeciw Panu i przeciw Jego Pamazańcowi*:
3 <<Stargajmy Ich więzy
i odrzućmy od siebie Ich pęta!>>

4 Śmieje się Ten, który mieszka w niebie,
Pan się z nich naigrawa*,
5 a wtedy mówi do nich w swoim gniewie
i w swej zapalczywości ich trwoży:
6 <<Przecież Ja ustanowiłem sobie króla
na Syjonie, świętej górze mojej>>.

7 Ogłoszę postanowienie Pana:
Powiedział do mnie:
<<Tyś Synem moim,
Ja Ciebie dziś zrodziłem*.
8 Żądaj ode Mnie, a dam Ci narody w dziedzictwo
i w posiadanie Twoje krańce ziemi.
9 Żelazną rózgą będziesz nimi rządzić
i jak naczynie garncarza ich pokruszysz>>*.

10 A teraz, królowie, zrozumcie,
nauczcie się, sędziowie ziemi!
11 Służcie Panu z bojaźnią
12 i Jego nogi ze drżeniem całujcie*,
bo zapłonie gniewem i poginiecie w drodze,
gdyż gniew Jego prędko wybucha.
Szczęśliwi wszyscy, co w Nim szukają ucieczki.

Następny Psalm