2 List św. Pawła do Koryntian (2
Kor), Księga 8
O JAŁMUŻNIE DLA UBOGICH Z JEROZOLIMY
.
Hojność na rzecz ubogich
1 Donosimy wam, bracia, o łasce
Bożej, jakiej dostąpiły Kościoły Macedonii*, 2 jak to w dotkliwej próbie ucisku
uradowały się bardzo i jak skrajne ich ubóstwo
zajaśniało bogactwem prostoty. 3
Według możliwości, a nawet - zaświadczam to - ponad
swe możliwości okazały gotowość, 4
nalegając na nas bardzo i prosząc o łaskę
współdziałania w posłudze na rzecz świętych. 5 I nie tylko tak było, jakeśmy
się spodziewali, lecz ofiarowały siebie samych
najprzód Panu, a potem nam przez wolę Bożą. 6 Poprosiliśmy więc Tytusa, aby
jak to już rozpoczął, tak też i dokonał tego dzieła
miłosierdzia względem was. 7 A
podobnie jak obfitujecie we wszystko, w wiarę, w mowę,
w wiedzę, we wszelką gorliwość, w miłość naszą do
was, tak też obyście i w tę łaskę* obfitowali. 8 Nie mówię tego, aby wam wydawać
rozkazy, lecz aby wskazując na gorliwość innych,
wypróbować waszą miłość. 9
Znacie przecież łaskę Pana naszego Jezusa Chrystusa,
który będąc bogaty, dla was stał się ubogim, aby was
ubóstwem swoim ubogacić*. 10
Tak więc udzielam wam rady, a to przyniesie pożytek
wam, którzy zaczęliście już ubiegłego roku nie tylko
chcieć, lecz i działać. 11
Doprowadźcie teraz to dzieło do końca, aby czynne
podzielenie się tym, co macie, potwierdzało waszą
chętną gotowość. 12 A
gotowość uznaje się nie według tego, czego się nie
ma, lecz według tego, co się ma. 13
Nie o to bowiem idzie, żeby innym sprawiać ulgę, a
sobie utrapienie, lecz żeby była równość. 14 Teraz więc niech wasz dostatek
przyjdzie z pomocą ich potrzebom, aby ich bogactwo było
wam pomocą w waszych niedostatkach i aby nastała
równość według tego, co jest napisane: 15
Nie miał za wiele ten, kto miał dużo. Nie miał za
mało ten, kto miał niewiele*.
.
Zapowiedź przybycia wysłanników Pawła
16 A Bogu niech będą dzięki
za to, że wszczepił tę troskę o was w serce Tytusa, 17 iż przyjął zachętę, a
będąc jeszcze bardziej gorliwym, z własnej woli
wybrał się do was. 18
Posłaliśmy z nim brata*, którego sława w Ewangelii
rozchodzi się po wszystkich Kościołach. 19
Co więcej, przez same Kościoły został on ustanowiony
towarzyszem naszej podróży w tym dziele, około
którego się trudzimy ku chwale samego Pana i ku
zaspokojeniu naszego pragnienia, 20
wystrzegając się tego, by ktoś na nas nie sarkał* z
okazji darów, tak obficie przez nas zebranych. 21 Staramy się bowiem o dobro nie
tylko wobec Pana, lecz także wobec ludzi*. 22
Posłaliśmy z nim również brata naszego, którego
gorliwość mieliśmy sposobność wielokrotnie
wypróbować, a który teraz, naprawdę, ufając wam
okazał się jeszcze bardziej gorliwym*. 23
Tytus jest moim towarzyszem i trudzi się ze mną dla
was; a bracia nasi - to wysłańcy Kościołów , chwała
Chrystusa. 24 Okażcie więc im
wobec Kościołów waszą miłość i dowody naszej z was
chluby!
Następna Księga 
|